ویتامین B1 - تیامین

فهرست مطالب:

تصویری: ویتامین B1 - تیامین

تصویری: ویتامین B1 - تیامین
تصویری: ویتامین B1 (تیامین): منابع، فرم فعال، عملکردها، جذب، حمل و نقل و بری بری 2024, نوامبر
ویتامین B1 - تیامین
ویتامین B1 - تیامین
Anonim

ویتامین B1 تیامین نیز نامیده می شود ، عضوی از خانواده ویتامین B است و بیشتر به دلیل نقش آن در جلوگیری از بیماری بری بری با کمبود مواد مغذی شناخته می شود. بیماری Beri-beri به معنای واقعی کلمه به معنای "ضعف" است و در اواخر قرن 19 و اوایل قرن 20 به ویژه در برخی از مناطق آسیا گسترش یافته بود. در شایع ترین شکل ، بیماری با ضعف عضلانی ، کمبود انرژی و عدم فعالیت مشخص می شود.

عملکردهای ویتامین B1

در وهله اول ، تیامین در متابولیسم کربوهیدرات ها و پروتئین ها و همچنین در سنتز اسیدهای نوکلئیک نقش مهمی دارد.

تولید انرژی. سلولهای بدن به عنوان منبع انرژی به قند وابسته هستند. وقتی از اکسیژن برای تبدیل قند به انرژی قابل استفاده استفاده می شود ، فرآیند تولید انرژی را تولید انرژی هوازی می نامند. این فرآیند بدون نیاز به تجهیزات کافی امکان پذیر نیست ویتامین B1 زیرا B1 بخشی از سیستم آنزیمی به نام سیستم پیروات دهیدروژناز است که به اکسیژن امکان پردازش قند را می دهد.

چه زمانی ویتامین B1 در ظرفیت تولید انرژی - خود عمل می کند ، معمولاً به صورت TDP یا تیامین دی فسفات اتفاق می افتد. اشکال دیگر ویتامین B1 عبارتند از CCI (تیامین پیرو فسفات) و TMP (تیامین مونوفسفات) که همچنین نقش مهمی در تولید انرژی دارند.

پشتیبانی از سیستم عصبی. ویتامین B1 همچنین نقش مهمی در حمایت از سیستم عصبی ایفا می کند ، جایی که امکان توسعه سالم پوشش های چربی مانند را فراهم می کند که اکثر اعصاب را احاطه کرده است (غلاف میلین نامیده می شود). در صورت عدم وجود ویتامین B1 ، این پوشش ها می توانند از بین بروند یا آسیب ببینند. درد ، احساس خار و بی حسی اعصاب از علائم مربوط به اعصاب است که می تواند از کمبود ویتامین B1 ناشی شود.

بادمجان
بادمجان

نوع دیگری از ارتباط بین ویتامین B1 و سیستم عصبی شامل نقش آن در تولید مولکول استیل کولین است. این مولکول که انتقال دهنده عصبی نامیده می شود توسط سیستم عصبی برای انتقال پیام بین اعصاب و عضلات استفاده می شود.

کمبود ویتامین B1

یکی از اولین علائم کمبود ویتامین B1 از دست دادن اشتها (یا به اصطلاح بی اشتهایی) است ، که نشان دهنده بی تفاوتی و کسالت است.

عدم توانایی سیستم عصبی در اطمینان از تناسب عضلانی مناسب در دستگاه گوارش می تواند منجر به ناراحتی معده یا یبوست و حساسیت عضلانی شود.

سایر علائم مربوط به اختلال عملکرد عصب نیز با کمبود تیامین در ارتباط است ، زیرا غلاف میلین اعصاب بدون مقدار کافی تیامین به درستی تشکیل نمی شود. این علائم شامل احساس خار یا سفتی به خصوص در پاها است.

ویتامین B1 بسیار ناپایدار است و به راحتی توسط گرما ، اسیدیته (pH) و سایر مواد شیمیایی از بین می رود. هم ترکیبات گوگردی و هم نیتریت ها می توانند ویتامین B1 را غیرفعال کنند. انجماد طولانی مدت غذاهای حاوی تیامین نیز می تواند منجر به تلفات قابل توجه این ویتامین شود.

عامل اصلی خطر برای کسری ویتامین B1 اعتیاد به الکل است. در حقیقت ، ارتباط بین اعتیاد به الکل ، بیماری های قلبی و کمبود ویتامین B1 بسیار نزدیک است. مشروبات الکلی مزمن باید دوز تیامین 10 تا 100 برابر بیشتر از حد معمول مصرف کنند.

قارچ تازه
قارچ تازه

مصرف کنندگان بزرگ قهوه و چای نیز ممکن است در معرض خطر کمبود ویتامین B1 باشند ، زیرا این نوشیدنی ها به عنوان ادرار آور عمل می کنند و هم آب و هم ویتامین های محلول در آب (مانند B1) را از بدن خارج می کنند. نیاز به ویتامین B1 در صورت وجود استرس مزمن ، اسهال مزمن ، تب مزمن و سیگار کشیدن افزایش می یابد. افرادی که دارای چنین مشکلات سلامتی هستند ممکن است نیاز به مصرف دوزهای تیامین 5 تا 10 برابر مقدار طبیعی داشته باشند.

ادرار آور مداوم ، از جمله داروی فوروزماید (Lasix) ؛ قرص های جلوگیری از بارداری (داروهای ضد بارداری خوراکی) ؛ آنتی بیوتیک ها و سولفونامیدها باعث کاهش ویتامین B1 در بدن می شوند.

مصرف بیش از حد ویتامین B1

تیامین یک ویتامین محلول در آب است ، بنابراین خطر مصرف بیش از حد آن وجود ندارد. به دلیل ادرار از بدن دفع می شود.

فواید ویتامین B1

ویتامین B1 ممکن است نقش مهمی در پیشگیری و / یا درمان بیماری های زیر داشته باشد: اعتیاد به الکل ، بیماری آلزایمر ، بیماری کرون ، نارسایی قلبی ، افسردگی ، صرع ، ایدز ، مولتیپل اسکلروزیس و سایر موارد.

بیشتر مکمل ها حاوی ویتامین B1 به صورت غیر بیولوژیکی فعال به نام تیامین هیدروکلراید هستند. وقتی B1 در مسیرهای متابولیکی بدن فعال است ، معمولاً به صورت تیامین پیرو فسفات (TPP) ، تیامین مونوفسفات (TMP) یا تیامین دی فسفات (TDP) یافت می شود.

منابع ویتامین B1

منبع بسیار خوبی از ویتامین B1 عبارتند از: مارچوبه ، کاهو ، قارچ ، اسفناج ، تخمه آفتابگردان ، ماهی تن ، نخود سبز ، گوجه فرنگی ، بادمجان و جوانه بروکسل. ویتامین B1 همچنین در فیله گوشت خوک ، رشته فرنگی ، آجیل زعفران ، جعفری ، فلفل ، بذر کتان ، آرد آفتابگردان ، آرد ذرت و گشنیز یافت می شود.

همچنین می توان آن را به صورت مکمل های مختلف به دست آورد. با توجه به اینکه این ماده با سایر اعضای گروه ویتامین های گروه B همکاری می کند ، او معمولاً مجبور است نوعی مکمل بنوشد که همه آنها را شامل شود.

توصیه شده: