2024 نویسنده: Jasmine Walkman | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-16 08:30
سانگیووز (Sangiovese) یک نوع انگور شراب قرمز قدیمی است که از منطقه توسکانی ایتالیا نشات می گیرد و از زمان امپراتوری روم شناخته شده است. نام sanjovese از لاتین sanguis jovis گرفته شده است که به معنای خون مشتری است.
در ایتالیا ، این رقم حدود 10٪ از کل مزارع را اشغال می کند و عملکرد سالانه نیم میلیون تن انگور است. Sangiovese همچنین در فرانسه ، ایالات متحده آمریکا ، آرژانتین ، رومانی ، آفریقای جنوبی ، استرالیا ، مکزیک و سایر کشورهای تولید کننده شراب توزیع می شود.
سانگیووز در انواع مختلف خاک نسبتاً خوب رشد می کند ، اما سنگ آهک بر ظرافت و مقاومت رایحه های آن تأکید می کند. در منطقه کیانتی ، روی خاکهای شل-رسی رشد می کند. واریته زود رسیده ، دیر رسیده و کاملاً کند می شود. برداشت آن از اواخر ماه اکتبر آغاز می شود و باران های موجود در آن منطقه به دلیل نازک بودن پوست انگور ، خطر واقعی پوسیدگی را ایجاد می کنند.
در طول سال های گرم ، شراب های غلیظ با محتوای الکل و پتانسیل بالا متولد می شوند ، در حالی که شراب های سرد به نوبه خود مشکلاتی در اسیدهای بسیار بالا و تانن های سخت ایجاد می کنند. حاصلخیزی انواع بدنام است و باید به طور مداوم عملکرد آن کنترل شود.
Sangiovese در سراسر جهان
همانطور که اشاره کردیم ، سانگیووز متداول ترین نوع قرمز در ایتالیا است که بیش از 100000 هکتار را اشغال می کند. سانجیووز مانند تعدادی دیگر از انواع انگور قرمز از فرانسه و ایتالیا توسط موجی مهاجر به آمریکای شمالی و جنوبی منتقل شد. در آمریکای جنوبی ، این رقم بیشتر در آرژانتین مشاهده می شود.
در ایالات متحده ، سانگیووز بیشتر در تاکستان های کالیفرنیا رایج است ، اما به هر حال نقش نمادین دارد. این تنوع در استرالیا محبوبیت جدی پیدا کرده است.
تاریخچه Sangiovese
فرض بر این است که تنوع سانگیووز از همان زمان اتروسکها شناخته شده بود ، که در سال 2007 منتشر شد مطالعات DNA نشان می دهد پدر و مادرش Ciliegiolo و Calabrese Montenuovo. اولی از انواع معروف باستانی در توسکانی است و دومی نیز از گونه های تقریباً منقرض شده از کالابریاست. اولین بار Sanjovese در منابع مکتوب نسبتاً دیر - در سال 1722 ذکر شد.
خصوصیات Sangiovese
شراب تولید شده توسط sangiovese بسته به محل تولید انگور ، نحوه رشد و شاخه های آن متفاوت است. شرابهای این نوع با اسیدیته بالا ، سطح الکل در مقادیر متوسط و تانن متوسط تا زیاد مشخص می شوند. رنگ این شراب ها بسیار متراکم نیست و اغلب در لبه شراب رنگ کمی نارنجی مشاهده می شود.
نوعی شراب سانگیووز رنگهای خاکی و طعم میوه ای بدون مانع است. آنها بندرت امکان بالغ شدن بیش از 10 سال را دارند. مشهورترین شاخه های این گونه Sangiovese Piccolo و Sangiovese Grosso هستند. این دو شاخه کاملاً با نام آنها مطابقت دارد - به ترتیب ایتالیایی پیکولو و گروسو به معنی کوچک و بزرگ است و به اندازه دسته های دسته اشاره دارد.
یکی از محبوب ترین شاخه های سانگیووز گروسو Brunello است که به معنی کوچک و تاریک است. برونلو نام خود را از رنگ قهوه ای تیره پوست دسته گرفته است. از آن برای ساخت Brunello di Montalcino استفاده می شود ، که به دلیل ویژگی های آن بسیار مشهور است ، که به دلیل پتانسیل استثنایی استثنایی اش مشهور است.
سانگیووز تنوع اصلی برای تولید شرابهای شگفت انگیز توسکان Chianti است ، اما با این وجود برای بدست آوردن وضعیت DOC لازم است که با انواع دیگر از جمله سفید ترکیب شود. وضعیت DOC به معنای Denominazione di Origine Controllata است که معادل تعیین شده از مبدا کنترل شده ماست. شراب ها همیشه باید از یک منطقه ، منطقه ، محل یا تاکستان نامگذاری شده تهیه شده و از انواع خاصی از انگور تولید شوند.
درصد سانگیووز مجاز در سال 1984 از 80 به 90 درصد افزایش یافته است و امروزه حتی 100 درصد است. مخلوط معمول Cabernet Sauvignon و Cabernet Franc است.مشارکت این گونه ها به ایجاد ساختار و کامل بودن شراب و همچنین پتانسیل بیشتر برای بلوغ کمک می کند.
در نتیجه ، می توان خلاصه کرد که شراب های مختلف سانگیووز شخصیت های مختلفی دارند - حتی آنهایی که از بالاترین کیفیت برخوردار هستند بسیار رنگ تیره ندارند ، اما همیشه سرشار از تانن هستند و اسیدیته نسبتاً بالایی دارند. آنها قوی هستند ، اما در عین حال زیبا ، پایان کمی تلخ دارند.
خدمت سانگیووز
سانجوویز به عنوان یکی از بزرگترین نمایندگان شراب قرمز ، با استیک های لطیف ، مرغ و بازی زنده ، غذاهای مرغ غنی ، غذاهای با قارچ یا غذاهای حاوی سس گوجه فرنگی بسیار خوب ترکیب می شود. به طور کلی ، شراب های تولید شده از انواع Sangiovese از نظر ترکیب با غذا جهانی هستند.
این به دلیل اسیدیته بالای این شراب ها و درصد الکل متوسط است. یکی از جفت های کلاسیک در غذاهای ایتالیایی ، پیتزاها و پاستاهای پایه گوجه فرنگی است که با چیانتی ، بر اساس سانگیووز سرو می شود.
ادویه هایی مانند ریحان ، آویشن و مریم گلی با نت های گیاهی موجود در انگور سانگیوئز بسیار مطابقت دارند. شراب می تواند برخی از رایحه های موجود در غذاهای نسبتاً کسل کننده مانند استیک کباب ساده یا مرغ سوخاری را تشدید کند. علاوه بر شراب بو داده ، به خوبی با غذاهای دودی همخوانی دارد.
