گشنیز

2024 نویسنده: Jasmine Walkman | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-16 08:30

مانند سایر ادویه ها ، همین طور است گشنیز در تمام طول سال در فروشگاه ها موجود است و عطر و بوی متمایزی از آن را به ما می بخشد که یادآور پوست مرکبات و مریم گلی است.

میوه از گیاه گشنیز از دو دانه تشکیل شده است که پس از خشک شدن به قطعاتی که برای ادویه استفاده می کنیم تبدیل می شود. دانه ها به صورت خام ، به رنگ زرد و قهوه ای و دارای نوارهای طولی هستند. گشنیز غلات کامل یا به صورت پودر فروخته می شود.

تاریخچه گشنیز

گشنیز هم ادویه و هم گیاه محسوب می شود ، زیرا هم از دانه و هم از برگ آن برای افزودن طعم بیشتر به ظروف استفاده می شود. برگهای تازه بیشتر با نام گشنیز شناخته می شوند و شباهت بسیار زیادی به جعفری ادویه ایتالیایی دارند. اما این تعجب آور نیست ، زیرا هر دو از یک گیاه هستند - چتر.

نام گشنیز از کلمه یونانی koris گرفته شده است که در لغت به معنی اشکال است. شاید به دلیل عطر و بوی معطرش ، که به دلیل عدم رسیدن آن است ، شایسته این نام بود. نام لاتین آن Coriandrum sativum است.

از گشنیز به عنوان ادویه استفاده می شود از 5000 سال قبل از میلاد ، یکی از قدیمی ترین ادویه های مورد استفاده در جهان است. گشنیز محل زندگی مناطق شرق میانه و مدیترانه است و از هزاران سال پیش در کشورهای آسیایی شناخته شده است.

امروزه کشورهایی که به میزان تجاری گشنیز تولید می کنند ، فدراسیون روسیه ، هند ، مراکش و هلند هستند. برگهای این گیاه که گشنیز خوانده می شود ، ادویه اصلی در سنت های آشپزی آمریکای لاتین ، هند و چین است.

ترکیب گشنیز

میوه های این گیاه از 1 تا 3 درصد روغن اساسی دارند که ماده اصلی آن الکل لینالول است که به لطف آن رایحه خاص گشنیز احساس می شود. همچنین حاوی 20٪ روغن چرب ، تا 17٪ پروتئین و مقدار کمی آلکالوئید است. مقداری کومارین و فلاونوئید در گشنیز یافت شده است. گشنیز منبع خوبی از فیبر غذایی ، آهن ، منیزیم و منگنز است.

انتخاب و نگهداری گشنیز

• برگ تازه گشنیز (silantro) باید تازه به نظر برسد ، رنگ آن سبز تیره باشد ، بدون اثری از لکه های زرد یا قهوه ای.

• وقتی فرصتی پیدا کردید ، دانه های گشنیز کامل بخرید ، زیرا دانه های پودر شده سریعتر عطر خود را از دست می دهند.

• دانه یا پودر گشنیز باید در یک ظرف شیشه ای درب دار ، در یک مکان خنک ، تاریک و خشک نگهداری شود.

• سیلانترو را می توان یخ زده و سپس برای تهیه سوپ استفاده کرد.

استفاده آشپزی از گشنیز

از کل قسمت زمینی و میوه های گیاه در پخت و پز استفاده می شود. مانند جعفری ، قسمت سبز گشنیز به عنوان ماده اصلی تهیه سالاد و غذاهای مختلف گوشتی در غذاهای مردمی که در مراکش ، تونس ، اروپای شرقی ، هند ، آمریکای شمالی و لاتین ساکن هستند ، استفاده می شود.

از میوه های خشک گشنیز به عنوان ادویه ، کمی بو داده ، اما بدون چربی استفاده می شود ، بنابراین بوی مشخص آنها از بین نمی رود. بذر گشنیز در ابتدای پخت قرار می گیرند.

در غذاهای کشورهای اروپایی ، از میوه های گشنیز برای عطر و طعم ماریناد در ترکیب با فلفل دلمه ای ، میخک و برگ بو استفاده می شود. از آنها همچنین در تهیه غذاهای گوشت گوسفندی استفاده می شود و برای داشتن رایحه قوی تر آنها را با پونه کوهی ، پیاز ، سیر و فلفل سیاه ترکیب می کنند. از گشنیز برای طعم دادن به کاری نیز استفاده می شود.

• در یک قابلمه روی حرارت کم ، شیر سویا وانیل ، عسل ، گشنیز و دارچین را مخلوط کنید و یک نوشیدنی گرم عالی دریافت خواهید کرد.

• می توانید با افزودن سیر تازه و گشنیز ، یک تفت سالم اسفناج درست کنید.

• گشنیز را به سوپ ها و کالاهای پخته شده اضافه کنید.

• هنگام تهیه آبگوشتی که ماهی را با آن خورش می دهید ، از گشنیز استفاده کنید.

• افزودن گشنیز به پنکیک یا وفل طعم شرقی واقعی به آنها می بخشد.

فواید گشنیز

دانه های گشنیز بعنوان عواملی که سلامتی ما را حفظ می کنند شهرت حسادتآمیزی دارند. در بعضی از مناطق اروپا ، این گیاه به عنوان یک گیاه سنتی "ضد دیابت" در نظر گرفته می شود و در بعضی از مناطق هند به دلیل خاصیت ضد التهابی مورد احترام است. در ایالات متحده ، به لطف تحقیقات اخیر ، به عنوان ادویه ای که دارای اثر کاهش کلسترول است مورد احترام قرار می گیرد. گشنیز یک ادویه مغذی گیاهی غلیظ است.

بسیاری از موارد فوق اثرات گشنیز می توان به محتوای فیتونیوم استثنایی آن و به ترکیبات اسید فنلیک فعال موجود در آن نسبت داد.

گشنیز اثر محافظتی در برابر سالمونلا دارد.

میوه های گشنیز سیستم هضم را تحریک می کنند ، دارای اثر تحریک کننده اشتها و ضد اسپاسم هستند. آنها همچنین مقداری عمل خلط آور دارند.

غالباً گشنیز استفاده می شود به عنوان پیشران ، در روده های تنبل ، یبوست و از دست دادن اشتها. نشان داده شده است که گشنیز به درمان زخم و ورم معده کمک می کند. مسکن از دانه های آن تهیه می شود.

چای گشنیز

همانطور که قبلا ذکر شد گشنیز فواید زیادی برای سلامتی دارد ، اما بگذارید اکنون توجه ویژه ای به چای هسته گشنیز داشته باشیم. اکنون با گفتن چند کلمه خوب درباره نوشیدنی حاصل از آن ، دانش شما در مورد این ادویه را غنی خواهیم کرد.

فواید چای گشنیز:

به بازسازی سلول ها و مقابله سریعتر با مشکلات پوستی کمک می کند.

به صاف شدن جوش ها و سایر نقایص پوستی کمک می کند.

برای سرماخوردگی و آنفولانزا به خوبی کار می کند و سیستم ایمنی بدن را تقویت می کند. چای دانه گشنیز در روزهای سرد جوشانده ای عالی است.

این یک اثر ضد باکتری است و این اثر به شدت در حفره دهان احساس می شود.

در پیشگیری از کم خونی مفید است.

به تنظیم درد قاعدگی و قاعدگی نامنظم کمک می کند.

چای دانه گشنیز گنجی از طبیعت است که می تواند در بسیاری از شرایط مفید باشد.

روغن گشنیز

بیایید اکنون برخی از مزایای مهم روغن ضروری گشنیز را برای سلامتی بررسی کنیم.

میل جنسی را فعال می کند

روغن ضروری گشنیز می تواند زندگی زناشویی شما را آسمانی کند. این بیماری جنبش را برانگیخته و افزایش می دهد ، همچنین ناتوانی جنسی موقت ، فرسودگی ، اختلال نعوظ و از بین رفتن علاقه عمومی به رابطه جنسی را درمان می کند. این هورمون های خاصی را تحریک می کند که کوپید خواب را در شما فعال می کنند.

اسپاسم را برطرف می کند

آیا از اسپاسم های بی پایان خسته شده اید؟ آیا به دلیل گرفتگی های مکرر نمی توانید در ورزش بهترین تلاش خود را انجام دهید؟ وقت آن فرا رسیده است که روغن اسانس گشنیز را امتحان کنید. این کار گرفتگی عضلات و روده ها را تسکین می دهد.

گازها را از بین می برد

روغن گشنیز به آزادسازی گازها کمک می کند. بهتر است یک قاشق چای خوری کوچک پر از روغن گشنیز داشته باشید و گاز اضافی را از سیستم خود خارج کنید. این محصول همچنین از نفخ شکم محافظت می کند ، بنابراین معده ای آرام برای شما فراهم می کند.

به تصفیه خون کمک می کند

روغن گشنیز خون را از سموم پاک می کند. گشنیز کمک می کند برای از بین بردن سموم از بدن و احساس بهتری در پوست خود ایجاد کنید.

این احساسات دردناک را کسل می کند

روغن گشنیز به لطف اجزای موجود در ترکیب ، درد را کاهش می دهد. مشخص شده است که این روغن در درمان دندان درد ، سردرد و سایر دردهای مفصلی و عضلانی و همچنین در اثر جراحات یا برخورد موثر است. با حساسیت زدایی در ناحیه آسیب دیده درد را کاهش می دهد.

تازه کننده است

روغن گشنیز خوشبو کننده خوبی است. بوی بد دهان را کاهش می دهد و بوی دهان و بدن را در صورت استفاده داخلی یا خارجی از بین می برد. هنگام مصرف یا بلع ، رایحه معمول روغن گشنیز با عرق مخلوط می شود و با بوی بدن مقابله می کند.همچنین به جلوگیری از رشد باکتری ها در دهان و اطراف غدد عرق کمک می کند ، بنابراین با بو مبارزه می کند. می توان آن را با آب مخلوط کرد ، سپس از خارج استفاده کرد یا به عنوان دهانشویه استفاده کرد تا همه این مزایا را بدست آورد.

ترشح هورمونی را تحریک می کند

عملکردهای مختلفی را که در بدن اتفاق می افتد تحریک می کند. همچنین با افسردگی مبارزه می کند و روحیه شما را تقویت می کند.

هضم را بهبود می بخشد

روغن گشنیز از خاصیت هضم بسیار خوبی برخوردار است. این بیماری تسکین سریع در بدن از سوtion هاضمه و نفخ شکم را ایجاد می کند.

سرکوب عفونت های قارچی

از رشد قارچ ها جلوگیری کرده و به درمان عفونت های قارچی کمک می کند. این خاصیت به درمان تعدادی از بیماری های پوستی کمک می کند ، که بیشتر آنها ناشی از عفونت های قارچی است. همچنین به درمان علائم اسهال خونی کمک می کند.

مضر از گشنیز

میوه های گشنیز آنها سمی نیستند ، اما مراقب باشید - آب میوه تازه گیاه تأثیر مهمی بر روی سیستم عصبی مرکزی دارد و می تواند منجر به مرگ در نتیجه ایست تنفسی شود.