بیا دیگه

2024 نویسنده: Jasmine Walkman | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-16 08:30

بیا دیگه / Abies / تیره ای از 45-55 گونه از درختان برگ درخت همیشه سبز از خانواده کاج است. همه درختان هستند ، ارتفاع آنها 10-80 متر و قطر تنه آنها 0.5-4 متر است. درختان صنوبر از نظر درختان کاج از این نظر که برگها (سوزن ها) بوسیله فنجان های کوچک به پایه متصل می شوند و به صورت استوانه ای قائم ، متفاوت هستند. مخروط هایی که 5-25 سانتی متر طول دارند و هنگام رسیدن از بین می روند تا بذرها آزاد شوند.

درختان صنوبر به گونه های Cedrus نزدیک ترین درخت هستند. تیره الا تقریباً در همه جای کوهستان به آسیا ، شمال آفریقا ، آمریکای شمالی و مرکزی گسترش یافته است.

رایج ترین در کشور ما صنوبر سفید / Abies alba / است. درختی به ارتفاع 65 متر و دارای سیستم ریشه ای بسیار پیشرفته است. تاج صنوبر سفید تقریباً استوانه ای است. شاخه ها به صورت افقی پخش می شوند. برگها مخروطی ، بریده یا نوک تیز هستند ، در دو ردیف برجسته قرار دارند ، در زیر دو نوار نقره ای قرار دارد. برگهای شاخه های بارده به سمت بالا بیرون می زند.

مخروطهای بالغ صنوبر سفید به حالت ایستاده قرار دارند ، در زیر بغل برگها (نر و ماده روی شاخه های مختلف) قرار دارند. هنگام رسیدن ، آنها پوسته پوسته پوسته می شوند ، به طوری که تا بهار سال آینده فقط زنبورهای آنها بر روی درخت باقی می مانند. بذرهای صنوبر سفید به صورت مخروطی و با رنگ قهوه ای روشن مجهز به بال تقریباً 3 برابر قرمز زنگ زده است. صنوبر سفید در بهار شکوفه می زند و دانه ها در پاییز رسیده می شوند. کل گیاه بوی خوش مومیایی دارد.

سفید بیا در شمال و جنوب اروپا و قسمت اروپایی روسیه توزیع می شود. در بلغارستان در پیرین ، ریلا ، رودوپس ، استارا پلانینا شرقی و مرکزی ، تا 300-1800 متر بالاتر از سطح دریا ، اغلب در معرض تابش شمال ، که در آن رطوبت جوی ثابت وجود دارد ، یافت می شود. این گیاه حدود 4٪ از کل سطح مزارع مخروطی بلغارستان را به خود اختصاص داده است.

انواع صنوبر

تمایز گونه های مختلف توسط اندازه و محل قرارگیری برگ ها ، اندازه و شکل مخروط ها و همچنین اندازه و محل قرارگیری مخروط ها مشخص می شود. به جز سفید بیا حدود 40 گونه شناخته شده است که بسیاری از آنها کاملاً شبیه به هم هستند و فقط یک گیاه شناس باتجربه می تواند آنها را تشخیص دهد.

Abies Nordmanniana L k. از قفقاز و آسیای صغیر سرچشمه می گیرد. این نوع صنوبر به ارتفاع 25-30 متر می رسد. نسبت به صنوبر سفید حساسیت کمتری به یخبندان دیررس دارد و بسیار زیباتر از آن است. بنابراین ، Abies Nordmanniana L k. بیشتر در دکوراسیون شهرها استفاده می شود.

Abies cephalonica Loud یا صنوبر یونانی همانطور که از نامش پیداست از یونان سرچشمه می گیرد. ارتفاع درخت به 20 متر می رسد. این صنوبر در برابر خشکسالی مقاومت بیشتری دارد و خاکهای آهکی گرمتر را ترجیح می دهد ، اما در جوهای مرطوب و آب و هوای معتدل نیز به خوبی رشد می کند. یونانی بیا یک درخت پارک فوق العاده است

Abies pinsapo Boiss از اسپانیا سرچشمه می گیرد. ارتفاع این گونه به 20 متر می رسد و دارای یک تاج هرمی گسترده است. Abies pinsapo Boiss به ویژه در باغ ها تزئینی دارد. در بلغارستان تنها در مناطق گرمتر کشور می تواند رشد کند. این را می توان در Stara Zagora ، Belovo Burgas مشاهده کرد. این ماده در جنوب بلغارستان و سواحل دریای سیاه بسیار استفاده می شود.

Abies concolor بومی آمریکای شمالی است. این یکی از چشمگیرترین صنوبرها است. این درخت با پوست سفید مایل به خاکستری و رنگ برگ خاکستری خودنمایی می کند. این گونه جدا از زیبایی ، از ماندگاری بالایی نیز برخوردار است. Abies concolor خشکی و دمای پایین زمستان را به خوبی تحمل می کند. رشد سریعی دارد و سایه زدن را تحمل نمی کند. این مقاومت بیش از سایر عناصر دوده و دود شهری است.

میهن Abies grandis Ldl. آمریکای شمالی است این گونه بسیار نزدیک به Abies concolor است ، اما به رطوبت جو و خاک بیشتری نیاز دارد. به سرعت رشد می کند و به 60 متر ارتفاع می رسد. Abies grandis Ldl. گونه مناسبی برای کاشت در باغها است.

Abies balsamea Mill. همچنین بومی آمریکای شمالی است. رشد ضعیف تری دارد و به 15-25 متر ارتفاع می رسد. در رطوبت بالا به خوبی رشد می کند.

Abies nobilis Ldl. از آمریکای شمالی نشات گرفته است. در کشور خود بیش از 60 متر ارتفاع دارد. نمایی باشکوه و رنگ خاکستری زیبایی از برگها دارد.

ترکیب صنوبر

همه سفید بیا حاوی رزین است که حاوی روغن ضروری ، اسید ابیتیک ، اسید سوکسینیک ، مواد تلخ و رنگ و غیره است.

شاخه ها حاوی روغن اساسی هستند. ترکیب اسانس شامل سانتن ، آلفا پینن ، کامفن ، بتا پینن ، لیمو ، اودیم ، فسیمول ، استات بورنیل ، لورآلدهید ، دسیل آلدهید ، سسکوئیترپن ها و غیره است.

برگها (سوزن ها) حاوی تانن کاتچین ، توکوفرول (ویتامین E) ، ویتامین C و سایر موارد است. دانه های صنوبر دارای روغن اساسی هستند که شامل لیمو ، 1-آلفا-پینن و غیره است. آنها همچنین حاوی روغن چرب هستند.

صنوبر در حال رشد

بیا دیگه در مرطوب ، مغذی ، غنی از هوموس و خاک عمیق رشد می کند. در خاکهای خشک ، شنی ، سنگین ، بدون تهویه ، خاک رس یا آهکی و همچنین در خاکهای بسیار مرطوب و گل آلود رشد خوبی ندارد. به رطوبت هوا بیشتر احتیاج دارد. آب و هوای مرطوب کوهستانی یا دریا نیز بهترین بازتاب را دارد.

گیاهان جوان و همچنین شاخه های جوان در بعضی از گونه ها به یخبندان دیررس حساس هستند. برای صنوبر ، قرار گرفتن در معرض شرق و جنوب باید با قرار گرفتن در معرض شمال و غرب اجتناب شود. درختان صنوبر فقط در فضای باز به رشد طبیعی خود می رسند ، اما می توانند سایه جزئی یا زیر سایه روشن درختان بلند را تحمل کنند. بیشتر آنها هوای آلوده و دودی را تحمل نمی کنند ، بنابراین رشد در شهرهای بزرگ غبارآلود دشوار است.

درختان صنوبر توسط بذر ، پیوند و قلمه ازدیاد می شوند. آنها در فضای باز کاشته می شوند و گیاهان جوان در تابستان سایه می اندازند. نهال های حاصل در یک یا دو سالگی غوطه ور می شوند. قبل از چهارمین سال لازم نیست که آنها را در یک مکان ثابت بکارید. گونه های بهتر و جالب تر مانند A. amabilis ، A. arisonica ، A. cephalonica ، A. cilicica ، A. nobilis ، A. Pinsapo را می توان در یک گلخانه سرد قرار داد.

گونه هایی با برگ و شکل های مختلف در A. alba ، و فرم های سوزنی بلند - در A. Nordmanniana پیوند داده می شوند. با تماس جانبی زیر شیشه یا شکاف ساده در قسمت بالای آن در ماه آوریل و مه در فضای باز پیوند می شود. لنت ها از قبل در گلدان آماده می شوند. شاخه های بالایی همیشه برای قلمه گیری گرفته می شوند. فرم های کم عمدتا توسط قلمه ها پرورش داده می شوند که در اوایل پاییز در جعبه ساخته می شوند و سپس به یک گل فروشی منتقل می شوند.

فواید صنوبر

سفید بیا یک داروی سنتی در داروهای قومی بلغارستان است. این عمل ضد میکروبی ، ضد ویروسی ، ضد التهابی و خلط آور است. از برگهای صنوبر در طب عامیانه برای درمان برونشیت ، ورم مثانه ، جریان سفید ، زخم و قولنج استفاده می شود.

عصاره شاخه ها و مخروط های سفید بیا از نظر پیشگیری در برابر بیماری بری بری استفاده می شود. در گذشته جوشانده صنوبر سفید دارویی ضروری برای بیماری اسکوربوت بود. حداکثر میزان اسید اسکوربیک در شاخه های صنوبر سفید در ماه آوریل است. در طب عامیانه ، جوشانده شاخه های جوان صنوبر سفید در بیماری های کلیه و مثانه مصرف می شود.

بسیار مفید روغن ضروری صنوبر سفید است که نه تنها در شاخه ها و سوزن ها بلکه در پوست درخت نیز وجود دارد. روغن ضروری صنوبر سفید برای سنتز کافور - ماده ای با کاربرد بسیار گسترده در پزشکی - ضروری است. کافور به عنوان محرک سیستم عصبی ، به عنوان محرک فعالیت قلب و تنفس استفاده می شود. در شوک ، نارسایی قلبی عروقی ، قرص های خواب آور یا مواد مخدر ضروری است.

در دوره درد حاد روماتیسمی مالش با روغن اساسی سفید تجویز می شود بیا. این کار تا زمانی انجام می شود که پیشرفتی حاصل نشود. از روغن اساسی برای شادابی حمام ها نیز استفاده می شود ، همچنین بخشی از داروهای ضد ریزش مو است. روغن صنوبر سفید به مدت یک سال خاصیت درمانی خود را حفظ می کند. با این حال ، چون به هوا اکسید می شود ، باید در یک ظرف شیشه ای تاریک ذخیره شود.

داروهای مردمی با صنوبر

شاخه ها ، سوزن ها و دانه های صنوبر در حالت تازه در داروهای قومی ما برای بیماری های اندام های تنفسی و ارگانیسم های خسته بعد از بیماری استفاده می شود.یک شربت از آنها به شرح زیر تهیه کنید: شاخه ها و سوزن های صنوبر را برش دهید و آنها را به همراه شکر بجوشانید و به شربت بجوشانید. 1 قاشق غذاخوری 3-4 بار در روز مصرف کنید.