انگور

2024 نویسنده: Jasmine Walkman | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-16 08:30

انگور بذر گیاهان از تیره Vitis است که در بلغاری به عنوان انگور شناخته می شود. از نظر گیاه شناسی ، انگور میوه توت فرنگی محسوب می شود. انگورها دارای میوه های کوچک گرد یا بیضی شکل ، با پوستی نیمه شفاف و صاف است. برخی از انواع انگور حاوی دانه های خوراکی هستند ، در حالی که برخی دیگر بدون دانه هستند.

انگورها با میوه های کروی یا بیضی شکل مشخص می شوند که به صورت خوشه ای رشد می کنند و به آنها خوشه می گویند. این شمع ها می توانند 15 تا 30 انگور جداگانه را ترکیب کنند.

تاریخچه انگور

انگورها برای اولین بار در اوایل 5000 سال قبل از میلاد در آسیا کشت شد. همچنین در بسیاری از داستان های کتاب مقدس که از آن به عنوان "میوه انگور" یاد می کنند ، نقش مهمی دارد.

در طول تمدن های یونان و روم باستان ، انگور به دلیل استفاده در تهیه شراب مورد احترام بود. در قرن 2 ، انگور در دره راین در آلمان کاشته شد - مکانی برای تولید شراب قابل توجه.

انگور اولین بار در اوایل قرن هفدهم در ایالات متحده توسط مبلغان اسپانیایی در نیومکزیکو کاشته شد. متعاقباً ، زراعت انگور به سرعت در دره مرکزی کالیفرنیا گسترش یافت ، جایی که آب و هوا و همچنین کمبود حشره هایی که به انگور حمله می کنند ، شرایط بسیار مطلوبی را ایجاد می کنند.

در پایان قرن نوزدهم ، تقریباً همه گونه های انگور "vinifera" در فرانسه توسط حشرات ناخواسته از آمریکای شمالی وارد شد. پس از عبور از گونه های زنده مانده با گونه های آمریکایی ، امکان پرورش انگور در این منطقه وجود دارد ، معروف به شراب.

ایتالیا ، فرانسه ، اسپانیا ، ایالات متحده ، مکزیک و شیلی در حال حاضر از بزرگترین تولید کنندگان انگور تجاری هستند.

ترکیب انگور

انگور میوه ای است بدون چربی ، چربی اشباع ، سدیم و کلسترول. ترکیب شیمیایی انگور برای انواع مختلف متفاوت است. این به درجه بلوغ ، خاک ، روش کشت بستگی دارد. انگور میوه ای بسیار مغذی است که به دلیل قندهای موجود در آن است - از 13 تا 24 درصد قندها ، که بیشتر تحت تأثیر گلوکز قرار دارند و به دنبال آن قند انگور و مقدار کمی فروکتوز وجود دارد.

انگورها منبع عالی منگنز ، ویتامین B6 ، تیامین (ویتامین B1) ، پتاسیم و ویتامین C است. حدود 100 گرم انگور حاوی 62 کالری و 0.58 گرم پروتئین است.

اسیدهای موجود در انگور از 4 تا 7 درصد است. انگور حاوی روغنهای اساسی ، تانن و مواد صمغی است. حاوی منیزیم ، سیلیسیم ، کلسیم ، آرسنیک و ید است. انگور حاوی مقدار مشخصی ویتامین C است.

انگورها حاوی ترکیبات مفیدی به نام فلاونوئیدها است که از عناصر گیاهی هستند و رنگ بنفش عمیقی به انگور می دهند.

انتخاب و نگهداری انگور

توصیه می شود انگورهایی را انتخاب کنید که دارای رنگ غنی باشند ، به صورت گرد و محکم به دسته توت ها متصل شده باشند. یک راه برای درک شیرینی انگورها رنگ آن است انواع انگور سبز باید کمی زرد مایل به زرد باشد ، انواع قرمز باید قرمز عمیق باشد ، ارغوانی و آبی-سیاه نیز باید رنگ های اشباع شده باشد تا شیرین باشد. بهترین آنتی اکسیدان انگور کاملا رسیده است.

ذخیره نمی شود انگور در دمای اتاق ، زیرا به سرعت تخمیر می شود. برای نگهداری برای چند روز لازم است که آن را در یخچال قرار دهید. انگور می تواند تا 5 روز در یخچال طعم خود را حفظ کند.

انواع انگور

انگورها که به صورت تازه مصرف شده و یا در دستورهای مختلف مورد استفاده قرار می گیرد ، انگور سفره ای نامیده می شود و برخلاف انواع انگور شراب که برای تهیه شراب یا انواع کشمش به عنوان میوه خشک استفاده می شود.

اگرچه هزاران رقم انگور وجود دارد ، اما فقط حدود 20 نوع آن مصرف می شود. رنگ ، اندازه ، طعم و خصوصیات ظاهری از تنوع به تنوع دیگری متفاوت است.انگورها در رنگ های مختلفی از جمله سبز ، عنبر ، قرمز ، آبی سیاه و بنفش وجود دارند. دارای بافتی کمی ترد و طعمی ترش و شیرین است.

انگور اروپایی - شامل انواع: تامپسون (دانه ها و سبز عنبر) ، امپراطور (دانه ها و بنفش) و شامپاین / قرینت سیاه (اندازه کوچک و بنفش). انواع اروپایی پوستی دارند که به بافت داخلی می چسبند.

انگور آمریکای شمالی - شامل انواع: کنکورد (رنگ آبی سیاه و بزرگ) ، دلاور (صورتی قرمز) و نیاگارا (رنگ کهربا و کمتر شیرین). این گونه ها پوست را راحت تر جدا می کنند.

هیبریدهای فرانسوی - پس از از بین رفتن بیشتر گونه های انگور در قرن نوزدهم ، آنها از انگور "vinifera" ساخته شدند.

کاربرد آشپزی انگور

به منظور استفاده بیشتر از کیفیت مفید میوه های شیرین ، توصیه می شود انگور تازه چیده شده و خوب شسته شده مصرف شود. علاوه بر مصرف تازه ، از آن برای تهیه تعدادی دسر ، آب میوه ، سالاد ، برای تزیین استفاده می شود. به خوبی با پنیر زرد و پنیر آبی ترکیب می شود. انگور و براندی از انگور تهیه می شود. انگور انواع زیادی دارد ، اما آنهایی که حاوی تانن بیشتری هستند عمدتا برای تهیه شراب استفاده می شود. اینها به اصطلاح هستند انواع شراب.

انواع شیرین و آبدار از مواردی است که در پخت و پز استفاده می شود. آنها شکل خود را حفظ کرده و هنگام پخته شدن ترک نمی خورند. جوز هندی مناسب ترین ترکیب با پنیر است.

انگور قرمز برای ترکیب با گوشت مناسب است. آنها به عملیات حرارتی زیادی احتیاج ندارند ، فقط گرم شوید. انواع دانه دار نسبت به فاقد بوی معطر هستند. انگور سفید به خوبی با ماهی ، غذاهای دریایی ترکیب می شود. در بسیاری از کیک ها نیز استفاده می شود.

فواید انگور

مواد شیمیایی شیمیایی موجود در انگور ترکیبات آنتی اکسیدانی هستند که به کاهش خطر بیماری های قلبی کمک می کنند. رسوراترول از عضله قلب محافظت کرده و آن را انعطاف پذیر و سالم نگه می دارد. همچنین خطر ابتلا به بیماری آلزایمر را کاهش می دهد و درمانی ضد پیری است. نقش ساپونین همچنین با حمایت از سلامت قلب ارتباط دارد. علاوه بر رسوراترول و ساپونین ، انگور حاوی ترکیب دیگری به نام پتروستیلبن است - یک آنتی اکسیدان قوی که به عنوان محافظ در برابر سرطان شناخته می شود و به کلسترول پایین کمک می کند.

مخلوط غنی از ترکیبات گیاهی موجود در انگور ، آن را بسیار مفید می کند و دارای اثرات محافظتی متعددی در ارتباط با متابولیسم کلسترول ، استرس اکسیداتیو (عملکرد رادیکال های آزاد) و التهاب است.

ویتامین های موجود در انگور باعث تقویت سیستم عصبی و تقویت بینایی می شوند. مصرف منظم انگور خطر لخته شدن خون را کاهش می دهد. به میگرن کمک می کند ، فعالیت دستگاه گوارش را تنظیم می کند ، هضم را بهبود می بخشد. انگور قرمز دارای خواص ضد باکتری و ضد ویروسی قوی است ، از عفونت محافظت می کند.

شراب عامل محافظتی برای افراد مبتلا به فشار خون و فشار خون بالا است. نوشیدن متوسط و منظم شراب به دلایل مختلف ، نه فقط به بیماری عروق کرونر ، خطر مرگ را کاهش می دهد. شراب قرمز همچنین در برابر سرطان ریه محافظت می کند.

انگورها و دانه های آن حاوی ترکیباتی به نام پروسیانیدین B است که در آنها به سرطان پستان کمک می کند.

ضرر انگور

مصرف انگور می تواند باعث نفخ و اختلالات دستگاه گوارش شود. خوردن بدون پوست ، به ویژه در افرادی که از بیماری زخم معده ، بیماری های روده ، کلیه ، مجاری ادرار و دستگاه تناسلی رنج می برند ، توصیه می شود. مصرف انگور در افرادی که از دیابت رنج می برند منع مصرف دارد.

زیباسازی با انگور

استفاده از آب انگور ، گوشت میوه و روغن دانه از دوران باستان شناخته شده است. انگور حاوی تعدادی ماده مفید است ، به همین دلیل از محبوبیت بیشتری به عنوان یک ماده آرایشی برخوردار است. این ماده در تعدادی از کرم ها ، ماسک ها و اسکراب ها موجود است.

هر خانمی می تواند در خانه ماسک صورت بازسازی کند. فقط لازم است پوست و دانه های میوه را بردارید ، و سپس قسمت گوشتی انگور را روی صورت پخش کنید. بگذارید 15 دقیقه بماند و بشویید.

برای پوستی که خاصیت انعطاف پذیری خود را از دست داده است ، چند انگور را که به صورت تفاله با 2 قاشق چایخوری درست شده مخلوط کنید. ماست ، یک قاشق چای خوری عسل و آب لیمو. روی صورت قرار می گیرد و به مدت 20 دقیقه عمل می کند.