انگور فرنگی

2024 نویسنده: Jasmine Walkman | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-16 08:30

انگور فرنگی / Ribes uva-crispa / ، همچنین به عنوان انگور خاردار و آلمانی شناخته می شود میوه ای گرد است که یکی از جدیدترین گونه های توت است. انگور فرنگی برای اولین بار به عنوان یک محصول در روسیه معرفی شد ، جایی که در قرن سیزدهم در حیاط های خانقاه پرورش یافت.

در اکثر مناطق اروپا ، کوههای قفقاز و شمال آفریقا در طبیعت توزیع می شود و در بلغارستان در مناطق صخره ای مرطوب ریلا ، رودوپ ، بلاسیتسا ، ویتوشا ، استارا پلانینا یافت می شود از 700 تا 1500 متر از سطح دریا رشد می کند.

در بلغارستان ارقام انگور فرنگی از اروپای غربی منتقل شده است ، اما اهمیت اقتصادی آن در کشور ما به دلیل شرایط بسیار مطلوب برای پرورش انگور بسیار زیاد نیست.

تاکنون بیش از 1500 گونه ایجاد شده است انگور فرنگی. آنها بر اساس رنگ میوه - قرمز ، زرد ، سفید و سبز گروه بندی می شوند. با توجه به ویژگی های بیولوژیکی ، انگور فرنگی یک درختچه به ارتفاع 1.5-2 متر است که دارای شاخه های رشته ای سبز روشن است. در پایه بوش بسیاری از ساقه ها رشد می کنند که طول عمر آنها 7-8 سال است.

ترکیب انگور فرنگی

انگور فرنگی به دلیل ترکیب غنی از ویتامین ها ، قندها و اسیدها محبوب است. انگور سرشار از ویتامین های آنفلوانزا B ، ویتامین A ، C ، PP ، E است.

از میان عناصر کمیاب ، ید ، پتاسیم ، آهن ، منگنز ، منیزیم ، کلسیم ، مس ، مولیبدن ، نیکل ، سدیم ، فسفر و فلوئور به بهترین وجه نشان داده می شوند. حاوی اسیدهای آلی ، فیبر غذایی ، مونو و ساکاریدها است. این میوه حدود 45 کیلو کالری دارد.

در حال رشد انگور فرنگی

طول عمر بوش 30-20 سال است ، اما پس از 10-15 سال عملکرد و کیفیت میوه به شدت کاهش می یابد. بهتر است میوه دهی تا 5-4 سالگی انجام شود. این نیاز به حذف منظم ساقه های قدیمی و جایگزینی با ساقه های جدید دارد.

انگور فرنگی نسبتاً در برابر سرما مقاوم است و در زمستان می تواند تا -28 درجه مقاومت کند. گرمای شدید تابستان و خشکسالی را تحمل نمی کند. در خاک خیلی طاقت فرسا نیست ، اما در خاکهای سبک که دارای مواد مغذی خوبی هستند بهترین رشد را دارد. نباید در مکانهای باز و بادی که احتمال سرمازدگی وجود دارد کشت شود.

تولید مثل انگور فرنگی با قلمه های سبز و بالغ دشوار است ، بنابراین ریشه زدن شاخه های افقی یا عمودی را اعمال کنید.

بهترین کار کاشت در پاییز و فقط به طور استثنایی در اوایل بهار است. فواصل کاشته شده 0.8-1 متر پشت سر هم و حدود 2 متر بین ردیف ها است.

یکی از مهمترین فعالیتها در کشت انگور فرنگی هرس است در سال ششم یا هفتم ، هرس برای شکل دادن به بوته انجام می شود و هر ساله 3-4 شاخه جدید باقی می ماند. بعلاوه ، هرس برای باردهی هر ساله ساقه های خشک ، شکسته و قدیمی را از بین می برد.

وجود خار بر روی میوه ، برداشت را به میزان قابل توجهی دشوار می کند. میوه ها از اواسط ژوئن تا اواخر ژوئیه رسیده می شوند. حمل و نقل را به خوبی تحمل می کنند و می توانند تا یک هفته ذخیره شوند.

پخت و پز با انگور فرنگی

یک واقعیت جالب این است که میوه ها می توانند در مراحل مختلف بلوغ برای فرآوری استفاده شوند. می توان آنها را به صورت تازه مصرف کرد ، اما عمدتا برای تهیه مارمالاد ، شراب ، ژله ، آب میوه ، کمپوت ، مربا استفاده می شود. همچنین از آنها برای تهیه انواع کیک استفاده می شود.

برای تهیه آب میوه ، مناسب ترین انواع تیره رنگ است که قبل از شروع به نرم شدن انتخاب می شود. میوه های بیش از حد رسیده حاوی مقدار زیادی پکتین هستند که باعث جدا شدن و فرآوری آب می شود.انگور فرنگی خیلی خوب با آب میوه های قرمز و سیاه توت ترکیب می شود.

فواید انگور فرنگی

شیره انگور فرنگی یک محصول غذایی بسیار ارزشمند برای اختلالات متابولیکی است. بسیار شاداب کننده و مقوی است ، و به دلیل داشتن مقدار زیادی ویتامین برای کاهش وزن توصیه می شود. هنگامی که به طور سیستماتیک استفاده می شود ، انگور فرنگی به چاقی کمک می کند.

برای کم خونی و افزایش نفوذ پذیری رگهای خونی استفاده می شود. ترکیبات مفید انگور فرنگی به تقویت سیستم ایمنی بدن و محافظت از بدن در برابر مواد رادیواکتیو کمک می کند. سروتونین موجود در میوه رسیده دارای خواص ضد ورم است.

به طور کلی انگور فرنگی دارای عمل ادرار آور ، شاداب کننده و ضد التهاب است. خون را بازیابی می کند ، رگ های خونی را تقویت می کند و اثر مقوی دارد.

خسارت ناشی از انگور فرنگی

انگور فرنگی در افرادی که زخم معده و اثنی عشر دارند نباید مصرف شود. همچنین در کولیت و انتریت همراه با اسهال منع مصرف دارد. در این موارد می توان مقدار کمی آب میوه مصرف کرد.