2024 نویسنده: Jasmine Walkman | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-16 08:30
گالانگال / Alpinia Galanga / یک ادویه بسیار محبوب در سراسر جنوب شرقی آسیا است. مخصوصاً برای مورد علاقه بسیاری از غذاهای تایلندی معمول است. وطن کهکشان جزیره هاینان در چین است. این گیاه در تایلند ، جنوب چین و جزیره جاوا - اندونزی رشد می کند.
این ادویه به طور گسترده ای در هند ، مالزی ، اندونزی ، کامبوج و ویتنام استفاده می شود. این بخشی از مخلوط چینی پنج پودر ادویه است. Galangal از نظر گیاهشناسی به زنجبیل نزدیک است ، اما نمی توان آن را جایگزین آشپزی آن دانست.
با این حال ، کهکشان بسیار شبیه به خویشاوند خود است - دارای ساقه های بلند مانند بامبو است که برگهای کشیده را به ترتیب مرتب می کند. هر دو گیاه دارای ریزوم های گوشتی بسیار قوی هستند ، که در واقع دلیل سر و صدای زیاد و شهرت جهانی این دو گونه است.
تاریخچه کهکشان
نام کهکشان از زبان لیانگ-تیانگ چینی و خالانجان عربی نشأت گرفته است. نام لاتین galangal به افتخار پروسپرو آلپینی - گیاه شناس ایتالیایی که برای اولین بار این گیاه بسیار عجیب و غریب را توصیف و دسته بندی کرده است ، داده شده است.
در اروپا ، آنها به لطف رومی ها ، که او را از بازرگانان عرب دریافت کردند ، ملاقات کردند. ریشه کهکشان کمتر از زنجبیل ارزیابی نمی شد. در قرون وسطی به عنوان دارویی محبوب بود. جوشانده کهکشان برای تحریک اشتها ، تقویت معده و ضد قولنج استفاده شده است.
انتخاب و ذخیره سازی galangal
متأسفانه ، اگر قصد سفر به خارج از بلغارستان به هر یک از این مقاصد را ندارید ، نمی توانید به آنجا بروید کهکشان به صورت ریشه خشک یا تازه در کشور ما. اخیراً ، در برخی از فروشگاههای بزرگ مواد غذایی ، شیشه های خمیر گالانگال فروخته شده است که می توان با استفاده از آنها با طعم و مزه به غذاهای عجیب و غریب از گذشته طعم و مزه اضافه کرد.
اگر هنوز ریشه تازه دارید کهکشان ، باید آنها را از پوست بیرونی پوست بگیرید و آنها را به قطعات مستطیلی بیش از 8 سانتی متر برش دهید. آنها در معرض آفتاب خشک می شوند. وقتی خوب خشک شد ، از بیرون قهوه ای و از داخل به رنگ قرمز نارنجی در می آیند.
Galangal در آشپزی
گالانگال بخشی جدایی ناپذیر از غذاهای تایلندی ، اندونزیایی و ویتنامی است. ریزوم های تازه آن عطر بسیار قوی و تازه ای دارند و یادآور ترکیبی از پوست لیمو ، کافور و رزین کاج هستند. طعم تند و مطبوعی دارد که به هیچ وجه مزاحم نیست.
در آشپزی تایلندی ، می توان استفاده از گالانگال را به سه روش اصلی کاهش داد - ریشه های ریز خرد شده در ابتدای پخت در چربی سرخ می شوند / غالباً با سیر. ریشه های گالانگال خرد شده یکی از اصلی ترین مواد تشکیل دهنده خمیر کاری است. برشهای نازک ریشه طعم شگفت انگیز سوپ ترش تند با میگو تام یام یا تام خا - سوپ مرغ با شیر نارگیل را می بخشد.
بوی کهکشان به همان شدت در غذاهای اندونزی استفاده می شود. ریزوم های خشک پودر شده برای طعم دادن به سس شیرین سویای سنتی - مانیتور سس گوجه فرنگی استفاده می شود.
مانند زنجبیل ، گالانگال با سیر ، دارچین ، زردچوبه و شیر نارگیل بسیار مطابقت دارد. گالانگال خشک و آسیاب شده بسیار تندتر از ریشه تازه است و نزدیک ترین آن به زنجبیل است.
مزایای galangal
گالانگال دارای خواص ضد التهابی بسیار خوبی است ، مصرف آن در آرتروز بسیار مفید است. به تسکین ناراحتی ناشی از روند التهابی معده و زخم کمک می کند. گالانگال حاوی مقدار زیادی آنتی اکسیدان است که به حداقل رساندن آسیب ناشی از رادیکال های آزاد و سایر سموم در بدن کمک می کند.
برای بهبود گردش خون در بدن ، آن را روشن کنید کهکشان در منوی خود چند برش گالانگال معده را تسکین می دهد. علائم حالت تهوع و دریا را تسکین می دهد.مصرف گالانگال از آنفلوانزا جلوگیری می کند ، گلودرد ، سرفه ، برونشیت را تسکین می دهد. برای بهبود کار صفرا و کبد استفاده می شود.
آسیب از galangal
در مصرف این ریشه نباید زیاده روی کرد ، زیرا دوزهای بالای روغن اساسی آن می تواند توهم ایجاد کند. زنان باردار و شیرده باید از مصرف آن خودداری کنند.
