سلنیوم

2024 نویسنده: Jasmine Walkman | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-16 08:30

سلنیوم یک میکرومترال است که باید روزانه همراه غذا مصرف شود ، اما فقط در مقادیر بسیار کمی (50 میکروگرم یا کمتر). سلنیوم به مقدار کم در بدن یافت می شود ، به همین دلیل ما مجبوریم آن را از طریق غذا دریافت کنیم.

سلنیوم (Se) یک ماده معدنی مهم است برای بدن انسان. جالب اینکه تا سال 1957 این ماده سمی محسوب می شد ، اما طبق مطالعات مدرن ، این ماده نه تنها برای سلامتی خطرناک نیست ، بلکه برعکس - دارای مزایای زیادی است و برای عملکرد صحیح بدن حیاتی است.

توابع سلنیوم

جلوگیری از استرس اکسیداتیو. اگرچه اکسیژن برای حفظ زندگی انسان مورد نیاز است ، اما هنگامی که در بدن است یک ماده خطرناک است ، زیرا می تواند باعث واکنش بیش از حد مولکول ها شود و به ساختارهای سلولی اطراف آنها آسیب برساند. در شیمی ، این وضعیت نامتعادل که شامل اکسیژن است ، استرس اکسیداتیو نامیده می شود.

سلنیوم کمک می کند برای جلوگیری از استرس اکسیداتیو با همکاری در یک گروه از مواد مغذی دیگر با عملکرد مشابه. این گروه شامل ویتامین E ، ویتامین C ، گلوتاتیون ، سلنیوم و ویتامین B3 است.

پشتیبانی از تیروئید. علاوه بر ید ، سلنیوم برای حفظ عملکرد تیروئید بسیار مهم است. سلنیوم برای تولید غده تیروئید بسیار مهم است که فعال ترین شکل هورمون خود را تولید می کند (نسخه ای از هورمون تیروئید به نام T3) و همچنین به تنظیم میزان هورمونی که قبلاً تولید شده کمک می کند.

پیشگیری از سرطان نشان داده شده است که سلنیوم باعث ترمیم و سنتز DNA در سلولهای آسیب دیده برای جلوگیری از گسترش سلولهای سرطانی و القا ap آپوپتوز آنها می شود (چرخه خود تخریبی که بدن سلولهای غیر طبیعی را از بین می برد). سلنیوم همچنین با بسیاری از پروتئین ها ، از جمله گلوتاتیون پراکسیداز ، که به ویژه در محافظت در برابر سرطان بسیار مهم است ، ارتباط برقرار می کند.

سلنیوم سیستم ایمنی بدن را تقویت می کند زیرا دارای خواص تقویت کننده ایمنی و آنتی اکسیدانی قدرتمند است. سلنیوم در ترکیب آنزیم های مهمی نقش دارد که باعث جلوگیری از تشکیل رادیکال های آزاد مضر می شود ، که دیگر آنتی اکسیدان ها قادر به کنار آمدن نیستند.

سلنیوم بسیار مهم است برای سنتز کوآنزیم Q10 و مبارزه با پیری زودرس بدن. به بدن کمک می کند تا با واکنش های آلرژیک ، تجمع فلزات سنگین در بدن و آسم مقابله کند. سطح گلبول های سفید خون را که محافظت اصلی در برابر ویروس ها و سرماخوردگی است ، افزایش می دهد. به طور خلاصه ، سلنیوم نقش اساسی در سلامتی و سیستم ایمنی قوی دارد. تصور می شود که سطح بالاتری از آن به بیماران مبتلا به آنفلوانزا ، هپاتیت C ، HIV و سل کمک می کند.

فواید بعدی سلنیوم از نظر سلامت قلب است. این ماده معدنی گردش خون را بهبود می بخشد و عضله قلب را تقویت می کند. طبق برخی از داده ها ، کمبود آن می تواند به توسعه نارسایی قلبی کمک کند و همچنین تصلب شرایین را تسریع کند.

سلنیوم با مبارزه با التهاب در بدن ، افزایش جریان خون و کاهش استرس اکسیداتیو به قلب کمک می کند.

این ماده معدنی نقش مهمی در جلوگیری از زوال عقل و از دست دادن حافظه دارد. اعتقاد بر این است که افزایش مصرف از توانایی های شناختی محافظت می کند و سلامت روان را بهبود می بخشد.

سلنیوم باعث افزایش باروری می شود در مردان و زنان. مصرف منظم باعث تحرک اسپرم می شود. طبق برخی مطالعات ، کمبود آن می تواند بر باروری و رشد جنین زنان تأثیر منفی بگذارد ، در حالی که مصرف منظم سلنیوم خطر سقط جنین را کاهش می دهد.

سلنیوم نیز برای زیبایی بسیار مهم است. این باعث رشد مو و کاهش شوره سر ناخوشایند می شود.اغلب در صورت ریزش مو ، پزشکان مصرف روی و سلنیوم را توصیه می کنند زیرا از عملکرد هورمون ها پشتیبانی می کنند و رشد مو را تحریک می کنند.

این ماده معدنی برای پوست نیز بسیار ارزشمند است. تظاهرات آکنه را کاهش می دهد و پوست را از سموم مضر آلوده و جوش های ناخوشایند پاک می کند.

طبق تعدادی از مطالعات ، سلنیوم عامل اصلی در افزایش امید به زندگی است. توجه به این نکته مهم است که با افزایش سن ، خطر ابتلا به بیماری های مختلف افزایش می یابد ، که سلنیوم می تواند خنثی کند و در نتیجه طول عمر را افزایش دهد.

کمبود سلنیوم

علائم کمبود طولانی مدت سلنیوم در دو منطقه از بدن ، یعنی قلب و مفاصل مشاهده می شود. در مورد قلب ، مشخصه ترین علامت بیماری خاصی به نام بیماری کشان است که با افزایش مصرف سلنیوم می توان از بروز آن جلوگیری کرد. این بیماری شامل آریتمی قلبی و از بین رفتن بافت قلب است. در مورد مفاصل نیز بیماری خاصی به نام بیماری کاشین-بک وجود دارد. با تخریب بافت همبند همراه است.

در کمبود شدید سلنیوم ، همراه با سو mal تغذیه شدید شدید ، علائم ممکن است شامل ضعف عضلانی یا درد ، ریزش مو و رنگ پوست و سفید شدن پایه های ناخن باشد.

در بعضی از غذاها ، که درصد بیشتری از سلنیوم به صورت محلول در آب وجود دارد ، تماس با آب می تواند منجر به از دست دادن زیاد سلنیوم. به عنوان مثال ، هنگام پختن لوبیا با پخت و پز ، 50٪ از مقدار اولیه سلنیوم از بین می رود. در غذاهای حیوانی ، از دست دادن سلنیوم در هنگام پخت و پز حداقل است.

کمبودهای تغذیه ای شایع ترین هستند علت کمبود سلنیوم. مانند محتوای سلنیوم در گیاهان وابستگی زیادی به محتوای سلنیوم در خاک دارد ، دانشمندان مناطق مختلفی از جهان را شناسایی کرده اند که کمبود سلنیوم به ویژه در آنها شایع است.

گلوکوکورتیکوئیدها به عنوان داروهای ضد التهابی که بر اساس نمونه اولیه ماده ای به نام کورتیزول استفاده می شود ، بسیار مورد استفاده قرار می گیرند. تمام داروهای این نوع می توانند میزان سلنیوم بدن را کاهش دهند.

سلنیوم همچنین به طور غیرمستقیم مسئول تأمین بدن در تامین سه ماده مغذی دیگر یعنی ویتامین C ، گلوتاتیون و ویتامین D است. کمبود آهن و مس نیز خطر ابتلا به کمبود سلنیوم.

سلنیوم علائم آسم را کاهش می دهد. این بیماری مزمن مجاری تنفسی را تحت تأثیر قرار می دهد ، که ملتهب شده و به تدریج باریک می شود و باعث سرفه ، تنگی قفسه سینه ، تنگی نفس و خس خس می شود. این ماده معدنی به دلیل تسکین التهاب به این بیماری کمک می کند.

مصرف بیش از حد سلنیوم

از طرف دیگر ، حالت تهوع ، استفراغ ، ریزش مو ، ضایعات پوستی ، ناخن ها ممکن است علائم مسمومیت با سلنیوم باشد. سطح سلنیوم مورد نیاز برای ایجاد این علائم مسمومیت معمولاً از طریق غذا بدست نمی آید ، زیرا غذاهای غنی از سلنیوم حاوی حدود 30-50 میکروگرم هستند. مصرف مقادیر زیاد سلنیوم در مورد مسمومیت سلنیوم خود غذا بیشتر محتمل است.

آکادمی ملی علوم ایالات متحده حد بالایی (UL) برای مصرف سلنیوم 400 میکروگرم در روز برای مردان و زنان 19 ساله و بالاتر تعیین کرده است.

فواید سلنیوم

سلنیوم ممکن است نقش مهمی در پیشگیری و یا درمان بیماری های زیر داشته باشد: آکنه ، آسم ، دیسپلازی دهانه رحم ، سرطان روده بزرگ ، ایدز ، ناباروری مردان ، بیماری کاشین بک ، بیماری کشان ، مولتیپل اسکلروزیس ، کیست تخمدان ، بیماری پارکینسون ، پسوریازیس ، آرتریت روماتوئید ، آب مروارید ، سرطان معده و غیره

سلنیوم را می توان به عنوان یک مکمل غذایی در یکی از دو شکل اصلی یافت: کلاته یا غیر کلاته. از بین گونه های کلاته ، سلنومتیتیون و سلنوسیستئین به طور گسترده ای در دسترس هستند. در شکل غیر کلاته ، سلنات سدیم و سلنیت سدیم به طور گسترده در دسترس هستند.

منابع سلنیوم

آجیل برزیلی غلیظ ترین منبع از سلنیوم. قارچ های جوان پرورش یافته ایده آل ، قارچ شیاتکه ، ماهی ، میگو ، لاک پشت ، ماهی تن ، دست و پا کردن ، جگر گوشت گاو و ماهی آزاد از منابع عالی سلنیوم هستند.

ماهی قزل آلا را در اجاق ، سالاد تن ، قارچ در کره ، میگو در تابه یا جگر گوشت گاو در فر بخورید سلنیوم بیشتر.

منبع بسیار خوبی از سلنیوم تخم مرغ ، گوشت بره ، جو ، آفتابگردان ، دانه خردل و جو دوسر است.

توجه داشته باشید که عملیات حرارتی طولانی مدت محتوای سلنیوم را از بین می برد در محصولات ، بنابراین سعی کنید آنها را در معرض حداقل پخت قرار دهید. هر زمان که ممکن است ، غذای تازه را که سرشار از مواد معدنی و ویتامین های مختلف است ترجیح دهید.