2024 نویسنده: Jasmine Walkman | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-16 08:30
دوپامین یکی از انتقال دهنده های عصبی در مغز است که امکان ارتباط بین سلول های عصبی را فراهم می کند. دوپامین از ناحیه هیپوتالاموس مغز آزاد می شود. به تنظیم احساسات کمک می کند ، همچنین نقش مهمی در تعادل روحیه و رفتار دارد. دوپامین یک ماده شیمیایی مغزی است که بر احساس لذت و درد تأثیر می گذارد.
عملکرد هورمون دوپامین را می توان به صورت زیر خلاصه کرد: تأمین حرکت ، تقویت حافظه ، کنترل رفتار ، توجه (تمرکز) ، جلوگیری از تولید پرولاکتین.
مصرف غذاهایی که حاوی مقادیر زیادی قند و به ویژه مواد شیرین کننده هستند ، غذاهای ناسالم محسوب می شوند که می توانند باعث کاهش سطح هورمون های دوپامین در بدن شوند. سطح پایین دوپامین می تواند منجر به تعدادی از شرایط نامطلوب مانند: افسردگی ، نارضایتی ، اعتیاد ، ضعف ، نوسانات خلقی ، فراموشی ، عدم انگیزه ، بی علاقگی و بی حسی ، ضعف جسمی ، مشکلات خواب ، ناامیدی شود.
در اینجا غذاهایی که ترشح دوپامین را افزایش می دهند:
1. غذاهای حاوی پروتئین - بهترین راه برای افزایش ترشح دوپامین در مغز ، مصرف غذاهای پروتئین دار است. اینها به شرح زیر است: گوشت گاو ، پنیر ، ماست ، پنیر دلمه ، مرغ ، تخم مرغ ، ماهی (به ویژه ماهی قزل آلا ، ماهی ، ماهی قزل آلا ، ماهی تن ، ساردین ، ماهی خال مخالی ، دست و پا کردن) ، بوقلمون.
2. برخی از سبزیجات - بیشتر سبزیجات حاوی ویتامین B9 یا اسید فولیک و اجزای آنتی اکسیدانی هستند که از افزایش دوپامین در مغز پشتیبانی می کنند. به دلیل محتوای آنتی اکسیدانی ، بیشتر سبزیجات به کاهش رادیکال های آزاد کمک می کنند. اینها سبزیجاتی مانند: آووکادو ، چغندر (میزان انتقال دهنده عصبی را تنظیم می کند و به بهبود خلق و خو کمک می کند) ، لوبیای سیاه ، کلم بروکلی ، گل کلم ، نخود ، عدس ، اسفناج ، لوبیا ، سبزیجات برگ سبز.
3. برخی از میوه ها - بیشتر میوه ها سرشار از اسید آمینه تیروزین هستند. برخی از میوه ها مانند برخی از سبزیجات باعث افزایش تولید دوپامین در بدن می شوند. میوه هایی مانند: سیب ، موز ، بلوبری ، پاپایا ، آلو خشک ، توت فرنگی ، هندوانه از این قبیل هستند.
4. غذاهای حاوی تیروزین - غذاهای مختلف حاوی تیروزین می توانند ترشح دوپامین را افزایش دهند. این موارد عبارتند از: شکلات (حاوی فنیل اتیل آمین ، که باعث ترشح هورمونهای دوپامین می شود) ، قهوه ، جینسینگ ، چای سبز (که منجر به ترشح هورمون دوپامین می شود ، که نوعی پلی فنول "L theanine" است) ، آجیل (مهمترین بادام) ، دانه های خوراکی (به ویژه دانه کنجد و کدو تنبل) ، روغن آویشن (که کارواکرول نیز نامیده می شود) ، اسپیرولینا (جلبک های سبز آبی) ، زردچوبه ، گندم (حاوی فنیل آلانین است که به دوپامین تبدیل می شود) ، بلغور جو دوسر ، کلم ترش (یک ماده طبیعی منبع پروبیوتیک و در نتیجه به افزایش ترشح هورمون دوپامین کمک می کند).
توصیه شده:
از کدام غذاها می توان گلوتامین دریافت کرد؟
گلوتامین نوعی اسید آمینه است که به عنوان عناصر سازنده پروتئین عمل می کند. تحت استرس ، سطح گلوتامین در بدن کاهش می یابد. گلوتامین باعث تقویت سیستم ایمنی بدن و بهبود عملکرد دستگاه گوارش می شود. به تولید آنتی اکسیدان ها کمک می کند ، تعادل اسید و باز بدن را فراهم می کند ، به سم زدایی سلول ها کمک می کند.
اگر گوشت نمی خورید چگونه می توان ویتامین B12 دریافت کرد؟
B12 تنها ویتامین حاوی کبالت است. حیوانات بزرگترین تولید کننده این ویتامین هستند که در سیستم هضم آنها وجود دارد. به همین دلیل ، این تنها ویتامینی است که نمی توانید از طریق گیاهان و خورشید دریافت کنید. این ویتامین به طور فعال در تولید گلبول های قرمز خون نقش دارد ، که اکسیژن را در بدن شما حمل می کند.
پروتئین طول عمر و از کدام مواد غذایی می توان آن را دریافت کرد
امروزه از نظر علمی ثابت شده است که غلات تأثیر فوق العاده مفیدی بر بدن دارند. یکی از این مواد غذایی گندم سیاه است که به نظر می رسد نه تنها بسیار خوشمزه است ، بلکه غذایی فوق العاده مفید نیز است. دانشمندان دانشگاه فدرال سیبری (SFU) به این نتیجه رسیدند.
چرا ویتامین B12 بسیار مهم است و چگونه می توان آن را دریافت کرد؟
ویتامین B12 یک ویتامین محلول در آب است که نقشی اساسی و اساسی در عملکرد مغز و همچنین سیستم عصبی ما بازی می کند. همچنین به شکل گیری گلبول های قرمز خون کمک می کند. در حقیقت ، این ویتامین مورد نیاز بدن ما در کمترین مقدار است ، اما از طرف دیگر ، حتی کمبود جزئی آن می تواند در سیستم انسانی جدی باشد.
چه زمان و چه ویتامین هایی نیاز داریم و چگونه می توان آنها را دریافت کرد؟
برای حفظ سلامتی خود نیاز داریم ویتامین ها و مواد معدنی ، مهم نیست که رژیم ما چیست. این مواد مفید از رشد مناسب بدن و مقاومت آن در برابر عفونت اطمینان حاصل می کنند. نیاز به ویتامین ها و مواد معدنی دائمی است ، اما دریافت آنها به طور مداوم به صورت مکمل های غذایی یا داروها ضروری نیست.