پیچک

فهرست مطالب:

تصویری: پیچک

تصویری: پیچک
تصویری: Ragheb - Pichak ( راغب - پیچک ) 2024, نوامبر
پیچک
پیچک
Anonim

پیچک / Hedera helix L. / یک درخت انگور همیشه سبز برای کوهنوردی و کوهنوردی از خانواده پیچک ها است. ساقه پیچک منشعب و چوبی است ، طول آن تا 20 متر و ریشه های زیادی دارد. گلها دو جنسیتی و به رنگ زرد مایل به سبز است. میوه توت فرنگی کروی ، براق و بنفش تیره است.

پیچک شکوفه های آگوست-اکتبر. در جنگل های متوسط مرطوب ، سایه دار و برگریز ، در بوته ها و مکان های سنگلاخی رشد می کند. در سطح کشور تا حدود 1800 متر از سطح دریا توزیع می شود. همچنین در اروپای مرکزی ، غربی و جنوبی یافت می شود.

ترکیب پیچک

پیچک حاوی گلیکوزیدهای ساپونین ، اسید اولئانولیک ، ویتامین E ، تانن ، اسید مالیک و فرمیک ، نمک های معدنی ، پکتین ، رزین ها و غیره است.

پیچک در حال رشد

پیچک برای رشد بسیار مناسب است زیرا یک عنصر تزئینی بسیار اصیل برای هر اتاق ، حیاط یا باغ است. پیچک حدود 15 نوع دارد که محبوب ترین آنها پیچک انگلیسی است.

دارای برگهای چرمی و براق ، سبز تیره یا روشن است که به ترتیب روی ساقه چیده شده اند. از اواخر تابستان تا اواخر پاییز ، پیچک با گلهای زیبا و کوچک سبز زرد شکوفا می شود و در زمستان میوه هایی شبیه زغال اخته می دهد. گونه های مختلف پیچک به طور عمده در رنگ و شکل برگ ها متفاوت است.

مهمترین شرط رشد خوب پیچک این است که هوا به اندازه کافی مرطوب باشد و دمای اتاق در دمای متوسط حفظ شود. در زمستان به نور بیشتر ، و در تابستان - به نور غیر مستقیم خورشید و آب نیاز دارد. در مکانهای نیمه سایه و کاملاً سایه دار بهترین رشد را دارد.

پیچک بهترین کار در خاک مخلوط - هوموس ، خاک باغچه و شن و ماسه. در بهار و تابستان به کمی تغذیه نیاز دارد. پیوند هر ساله ، به تدریج اندازه گلدان افزایش می یابد.

آبیاری به فصل بستگی دارد اما در مصرف آب زیاده روی نکنید. اگر دما به اندازه کافی کم باشد ، خاک با سرعت کمتری خشک می شود. در زمستان باید مقدار آب کم شود و در تابستان هر روز باید آن را آب داد.

در بهار باید قسمت های بالای پیچک هرس شود ، زیرا از این طریق رشد و شاخه را تحریک می کند. آفات اصلی پیچک شته ها و کنه ها هستند. بنابراین علاوه بر آب برای پاك كردن برگها ، باید از سموم دفع آفات برای سمپاشی برگها استفاده شود.

جمع آوری و نگهداری پیچک

گیاه پیچک
گیاه پیچک

قسمت قابل استفاده از پیچک برگها هستند. آنها در طول گلدهی - ژوئن-اوت برداشت می شوند. آنها در سایه خشک می شوند و در یک مکان خنک و تهویه نگهداری می شوند. رطوبت مجاز برگهای خشک 12٪ است.

فواید پیچک

پیچک دارای اثر انقباض عروقی ، ادرار آور ، قابض و گشاد کنندگی عروق است. احتمالاً اثرات درمانی این گیاه به دلیل گلیکوزیدهای ساپونین است. پیچک برای التهاب دستگاه تنفسی ، نقرس ، جریان سفید ، روماتیسم ، قاعدگی شدید ، بیماری های کبدی و صفراوی استفاده می شود.

علاوه بر تمام فواید سلامتی ، برخی از مواد موجود در پیچک در مواد آرایشی و به ویژه در محصولات ضد سلولیت استفاده می شود.

داروهای مردمی با پیچک

در طب عامیانه از پیچک برای التهاب طحال ، اسهال ، سرفه ، زردی ، بثورات پوستی استفاده می شود. به شکل پنجه ، پیچک برای استفاده خارجی در سوختگی استفاده می شود. از برگهای خرد شده تازه برای استفاده در پینه و زگیل استفاده می شود. برگ های جوشانده شده در سرکه به نسبت 1:10 برای ریزش مو و شوره سر استفاده می شود.

برای استفاده داخلی 1 قاشق چایخوری. برگ های ریز خرد شده از پیچک به مدت 5 دقیقه در 400 میلی لیتر آب بجوشانید. جوشانده در 20 میلی لیتر ، 1 ساعت قبل از غذا میل می شود.

آسیب از پیچک

هنگام چیدن مراقب باشید ، زیرا برگها باعث تحریک پوست و غشاهای مخاطی می شوند.در دوزهای زیاد ، پیچک سمی است ، بنابراین باید با تجویز و نظارت پزشکی مصرف شود.