بینی و دهان قدر شراب را می دانند

بینی و دهان قدر شراب را می دانند
بینی و دهان قدر شراب را می دانند
Anonim

شراب سازهای حرفه ای بیشتر از بینی و دهان خود برای تعیین کیفیت نوشیدنی استفاده می کنند. یکی از مهمترین روشها اصطلاحاً "بینی اول" است.

شراب را از بطری درون لیوان بریزید و بدون چرخش و هم زدن ، باید به شدت بازدم دهید و سپس رایحه شراب را استشمام کنید.

هدف این است که احساس کنیم مواد فرار به سختی قابل درک هستند که تحت اثر اکسیژن به سرعت تغییر می کنند و همچنین میزان شدت آنها را تعیین می کنند.

خیلی اوقات ، پس از باز کردن بطری ، بوی انگلی که در بطری تشکیل می شود ، رایحه های باقی مانده گوگرد ، تخمیر و رسوبات احساس می شود.

روش "بینی دوم" چرخاندن لیوان ، نگه داشتن آن در کنار مدفوع ، اشباع شراب تا حد ممکن با اکسیژن و آزاد سازی آن از باقی مانده احتمالی دی اکسید کربن است.

شراب
شراب

این باعث آزاد شدن مواد معطر می شود. کارشناسان می گویند با این روش شراب کاملاً آشکار می شود. سپس باید بینی خود را در لیوان قرار داده و دم کنید.

"بینی سوم" - تحت تأثیر اکسیژن در شراب فرآیندهای شیمیایی پیچیده رخ می دهد و خواص آن به طور مداوم در هزینه از دست دادن مواد فرار در حال تغییر است.

برخی از متخصصان شراب را به مدت 14 ساعت در لیوان می گذارند. ریختن شراب و استشمام عطر باقی مانده در لیوان خالی بسیار راحت تر است. این را می توان "بینی چهارم" نامید.

یک جرعه شراب بخورید ، اما آن را قورت ندهید. بگذارید در دهان شما بایستد. اولین حسی که شراب هنگام ورود به دهان ایجاد می کند حمله است. اگر شراب خوب باشد ، حمله مشخص است.

شراب را مانند یک توپ در دهان خود بچرخانید و بدون حل شدن دندان ها ، باعث گرم شدن شراب در دهان شما و آزاد شدن مواد معطر بیشتر و بیشتری می شود.

در این مرحله ، به نظر می رسد شراب در دهان شکوفا می شود ، به این اثر دم طاووس می گویند. سپس می توانید طیف وسیعی از طعم ها را تجزیه و تحلیل کنید: شیرینی ، اسیدیته ، ترش ، و همچنین قوام: سبک ، متراکم ، روغنی.

توصیه شده: