آبجو

2024 نویسنده: Jasmine Walkman | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-16 08:30

آبجو به عنوان قدیمی ترین نوشیدنی الکلی در جهان در نظر گرفته می شود. امروزه این سومین نوشیدنی محبوب بعد از قهوه و چای است. از نظر الکل کم است و معمولاً از آب ، جو مالت ، هاپس و مخمر تخمیر درست می شود. با این حال ، طعم دهنده ها یا شیرین کننده های دیگری اغلب به آن اضافه می شوند. طعم های دیگر را می توان از طریق گیاهان و میوه ها نیز اضافه کرد.

تاریخچه آبجو

اولین سند مکتوب که گواهی بر مصرف و تهیه آبجو دارد ، به زمان سومرها ، از قرن 4 قبل از میلاد برمی گردد. سومری آبجو سیکارو نام داشت. حتی در آن روزها اصل تولید آبجو بر اساس تخمیر جو بود. ساکنان بابل این سنت را با خرد کردن جو در آرد و ساخت قالب هایی به شکل نان ادامه دادند.

این امر حمل و نقل آنها را آسان تر می کرد. در واقع ، تولید آبجو و نان کاملاً بهم متصل شده و همزمان شروع می شود. این رسم در اولین ماه پس از عروسی لازم بود که پدر عروس هر روز برای داماد خود آبجو بنوشد. این سنت لازم بود داماد بداند که می تواند آبجو را تغییر دهد ، اما زن را نه.

آبجو با خرد کردن این قالب و غوطه ور شدن آن در آب تهیه می شود تا از تخمیر طولانی مدت اطمینان حاصل شود. جو یکی از رایج ترین غلات بود و هر خانواده خود را تهیه می کرد آبجو طبق یک دستور العمل خاص. کم کم تولید خانواده جای خود را به تولید حرفه ای داد. در پایان قرن یازدهم ، رازک به آبجو اضافه می شود و بنابراین طعم و مزه ای که امروز می شناسیم به دست آمد.

آبجو بیشتر رایحه خود را از رازک می گیرد ، گیاهی با گل که بیشتر شبیه مخروط است تا گل مروارید. الكل از جو حاصل شد كه جوانه زد و سپس در آب قرار گرفت تا قند آن استخراج شود. این قند پایه ای برای تولید مخمرهای کوچک سلولی کوچک می شود که "شکوفا می شوند" و الکل آزاد می کنند.

طبق آمار اتحادیه تولید کنندگان آبجو در بلغارستان ، هر بلغاری سالانه بیش از 70 لیتر آبجو می نوشد. کشور ما در میان کشورهای اروپایی در رده متوسط قرار دارد. بیشترین مصرف در ایرلند است - 160 لیتر و پس از آن جمهوری چک و آلمان. بلغارستان بعد از فرانسه ، پرتغال و ایتالیا است.

ترکیب آبجو

آبجو حاوی بسیاری از مواد مفید مانند منیزیم ، پتاسیم ، فسفر ، آهن ، ویتامین های B و H ، اسیدهای آمینه و غیره است. آبجو حاوی حدود 60 پروتئین است که 40 پروتئین از مخمر تشکیل می شود. اعتقاد بر این است که این پروتئین ها نقشی اساسی در تشکیل کف آبجو دارند.

آبجو حاوی کلسترول نیست و قند کمی دارد. جو که از آن تهیه می شود سرشار از فیبر قابل هضم است که عملکرد طبیعی روده را بهبود می بخشد. آبجو منبع غنی از سیلیکون است که برای استحکام استخوان های انسان مهم است.

رازک نه تنها عطر بلکه طعم تلخی به آبجو می دهد و منبع بسیار خوبی آنتی اکسیدان است. اعتقاد بر این است که در جلوگیری از بسیاری از بیماری ها بسیار موثرتر از شراب قرمز و چای سبز است. یکی تاریک آبجو غنی از آنتی اکسیدان دو برابر نور است.

ارزش آبجو در هر 100 گرم

کالری 29

کالری از چربی 0

چربی کل 0

چربی های اشباع شده 0

چربی های اشباع نشده چندگانه 0

چربی های اشباع نشده تک 0

کلسترول 0

سدیم 4 میلی گرم

پتاسیم 21 میلی گرم

کل کربوهیدرات ها 1.64 گرم

فیبر 0

زکری 0.09 گرم

پروتئین 0.24 گرم

آب 95 میلی لیتر

کلسیم 4 میلی گرم

فسفر 12 میلی گرم

منیزیم 5 میلی گرم

انتخاب و ذخیره آبجو

آبجو را در بطری های کاملاً بسته / شیشه ای و پلاستیکی / انتخاب کنید که دارای برچسبی با تولید کننده و تاریخ انقضا باشد. آبجو را در مکانی تاریک و خنک و هنگامی که از قبل باز است - در یخچال نگهداری کنید. ماندگاری طولانی آبجو بعد از باز کردن درپوش توصیه نمی شود ، زیرا با ورود هوا ، کربناسیون و کیفیت آن از بین می رود.

به محض باز کردن بطری آبجو ، نمی توانید آن را برای مدت طولانی ذخیره کنید.اگر خوب بسته شده باشد می توان آن را به مدت 2 روز نگه داشت. نور بزرگترین قاتل آبجو است زیرا رازک حاوی ترکیبات حساس به نور است که به عنوان ایزوهومولون شناخته می شود.

وقتی آبجو برای مدت طولانی در معرض نور قرار می گیرد ، واکنشی در آن شکل می گیرد. ایزوهومولونها ترکیبات موجود در غده پوست را ترشح می کنند. این دلیل ذخیره آبجو در بطری های سبز و قهوه ای است.

آبجو در آشپزی

آبجو به عنوان یک نوشیدنی یک لذت است ، اما کاربرد آشپزی آن بسیاری از غذاها را به خلاقیت های منحصر به فرد تبدیل می کند. برای تهیه انواع ظروف ، سس ها و ماریناد استفاده می شود. اگر مرغ را درون آن خیس کنید آبجو قبل از پختن آن ، کاملاً لطیف می شود. همین امر برای کباب کردن گوشت خوک نیز صدق می کند.

آبجو بسیار خوب با سیب زمینی سرخ کرده و انواع پیش غذاهای گرم ترکیب می شود. با گوشت بسیار خوب است و آبجو تیره یک نوشیدنی عالی برای زمستان است. در ماه های گرم تابستان ، مصرف آبجو بیشترین است و اثر خنک کننده آن را به یکی از پرمصرف ترین نوشیدنی ها تبدیل می کند.

فواید آبجو

از همان ابتدای تولید آبجو ، مردم فواید و خواص درمانی آن را کشف کردند. شفادهندگان سومری باستان به بیماران خود تجویز می کردند که دهان خود را ببندند و برای دندان درد آبجو گرم بخورند.

در دوران قرون وسطی ، از آبجو به عنوان وسیله ای برای از بین بردن سنگ کلیه و درمان فرسودگی جسمی و روحی استفاده می شد. وقتی پاهایشان خسته بود ، مردم پاهایشان را با آبجو می مالیدند. برخی از پزشکان قبلا بیماری های تنفسی را با آبجو درمان کرده اند.

در میان جنسهای عادلانه ، آبجو در صورت درمان بر روی پوست شهرت یک ماده جوان کننده داشت. خاصیت جوان سازی آن در صورت استفاده بر روی پوست. برخی از پزشکان تصور می کردند که آبجو درمانی برای وبا است زیرا باسیلها پس از چند ساعت در آبجو مردند. پروفسور کوچ که علت وبا را کشف کرد ، با همکاران خود فرضیه خود را مبنی بر اینکه آبجو وبا را درمان می کند ، به اشتراک گذاشت.

استخوانهای زنانی که به طور منظم آبجو می نوشند ، قوی تر و سالم تر شده است و احتمال پوکی استخوان در آنها کمتر است. اعتقاد بر این است که سطح بالای سیلیسیم موجود در آبجو باعث کند شدن نازک شدن استخوان ها می شود. فیتواستروژن های موجود در نوشیدنی هاپ ، که سلامت استخوان ها را حفظ می کنند ، به استحکام استخوان ها نیز کمک می کنند.

کارشناسان قاطع هستند که آبجو حاوی موادی است که باعث تحریک سیستم ایمنی بدن و هورمون شادی می شود. برخی از مواد فعال حاصل از رازک موجود در آبجو ، اثر آرام بخشی ، ضد درد و خواب آور دارند. مطالعات نشان می دهد افرادی که آبجو می نوشند مثبت تر و سرزنده تر از افراد ممتنع هستند. آبجو همچنین برای افراد کم خون و بهبود یافته مناسب است.

مشخص شده است که آبجو به دلیل کم بودن کلسیم و منیزیم ، از سنگ صفرا نیز محافظت می کند. همچنین اعتقاد بر این است که به بیماری پارکینسون کمک می کند. مطالعات دیگر نشان می دهد که نوشیدن آبجو از بدن در برابر تجمع سموم و تشعشعات محافظت می کند.

یک نوشیدنی کم الکل دفع سموم از بدن را آسان می کند. آبجو بدن را از مواد سرطان زا پاک می کند ، بنابراین خطر ابتلا به سرطان را کاهش می دهد.

آسیب از آبجو

مطالعات نشان می دهد نوشیدن آبجو با بادام زمینی و سایر مغزها ترکیبی است که باید از آن اجتناب شود. بادام زمینی حاوی ویتامین های بسیاری مانند B ، E ، PP و مواد معدنی مانند سدیم ، پتاسیم ، کلسیم ، منگنز ، فسفر و آهن است. آبجو ، مانند هر نوع الکل دیگر ، اثر سوrim بر روی این مواد مغذی می گذارد ، که منجر به یک بار تغذیه ای کاملاً غیرضروری بر روی بدن می شود. این یک افسانه رایج است که آبجو منجر به افزایش وزن می شود.

انباشت احتمالی پوند اضافی با مصرف بیش از حد از حاصل می شود آبجو با پیش غذا ، چیپس ، آجیل ، گوشت و غیره افزایش وزن در این حالت نتیجه کاهش سرعت فرایندهای متابولیسم غذا و مایعات است.

آبجو حاوی کالری زیادی نیست ، اما نکته بد این است که معمولاً فرد فقط با یک لیوان راضی نیست.مشخص شده است که آبجو به شکم "آبجو" کمک نمی کند ، که از پرخوری حاصل می شود و نه از استفاده از آبجو. با این حال ، اگرچه الکل کمتر است ، آبجو الکل است و به همین ترتیب ، نباید در مصرف آن زیاده روی کرد.