2024 نویسنده: Jasmine Walkman | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-16 08:30
ترخون گیاهی چند ساله از خانواده Compositae است. جوش ها به ندرت روی ریزوم چوبی آن مرتب می شوند.
ارتفاع این گیاه به 150 سانتی متر می رسد و به صورت دسته ای تولید مثل می شود.
از برگها و شاخه های جوان ترخون به عنوان ادویه استفاده می شود. برخی از انواع دانه های کوچک و قهوه ای تولید می کنند که خورده نمی شوند.
قسمتهای خوراکی ترخون سرشار از ویتامین C ، کاروتن و روتین است. علاوه بر این ، عطر و بوی فوق العاده آنها به دلیل داشتن روغنهای اساسی در ترکیب آنها ، آنها را به مواد افزودنی ترجیحی در بسیاری از غذاها تبدیل کرده است.
محبوب ترین در کشور ما انواع روسی و فرنگی فرنگی است. آنها از نظر رنگ و عطر متفاوت هستند - در حالی که روسی روی برگهای خود سایه های سبز مات دارد ، فرانسوی ها از عطر گیج می شوند.
هنگامی که تصمیم به پرورش ترخون در خانه دارید ، ابتدا محل انتخاب شده باید با کود کود شده و به طور عمیق پردازش شود.
گیاه ترخون از چند طریق پیوند می خورد: با کاشت قلمه ، شاخه ، قسمتهایی از گیاهان و بذر در انواع مختلفی که چنین می دهد. قلمه ها در ماه جولای از قسمت های میانی جدا می شوند. طول آنها باید 10-15 سانتی متر باشد آنها در عمق 3-4 سانتی متر در گلخانه ای پوشیده شده از خاک گلخانه به همراه شن کاشته می شوند. ریشه دهی پس از 10 روز و پس از آبیاری فراوان رخ می دهد.
هنگام کاشت از شاخه ها و قسمتهایی از گیاه ، با تقسیم شاخکها حاصل می شود ، مراقب باشید که هر قسمت 1-2 جوانه داشته باشد. این کار در پاییز یا بهار انجام می شود. بذر ترخون را در اوایل بهار در گلخانه ای با دمای متوسط و در فاصله 50-30 سانتی متری می کارند.
وقتی گرمای تابستان فرا می رسد ، حتی ریشه های جوان ترخون نیز چندین بار برداشت می شوند. وقتی بوته به ارتفاع 18-20 سانتی متر رسید ، قسمت های بالای آن به طول 10-12 سانتی متر بریده می شود.
این امکان توسعه ساقه های قوی تر را فراهم می کند ، که در اواخر پاییز به سطح خاک هرس می شوند. در زمستان های بسیار سرد ، دسته های ترخون با کود تجزیه شده پوشانده می شوند.
برگها و ساقه های شکننده ترخون در تمام تابستان تا اواسط پاییز برداشت می شود. قبل از گلدهی ، که در ماه های ژوئن-آگوست است ، برای خشک کردن انتخاب می شود. در اتاق های سایه دار و تهویه خشک می شود.
هنگام استفاده در ماه های زمستان ، برگ ها خرد می شوند. از ترخون برای طعم دادن به سالادها و غذاها و همچنین برای حفظ خیار در آب نمک استفاده می شود. آغشته به سرکه ، از آن به عنوان ادویه سوپ و سالاد نیز استفاده می شود.
توصیه شده:
کاشت و پرورش فلفل تند در گلدان
سبزیجات تازه در زمستان دیگر غیر معمول نیستند. بسیاری از این موارد را می توان در فروشگاه ها یافت ، اما اکثر آنها مملو از نیترات های مضر است. یکی از مفیدترین راه حل ها ، رشد محصولات تولید داخل است. فلفل تند از جمله محصولات اصلی است که می توانیم در ماه های زمستان در خانه رشد دهیم.
کاشت و پرورش مرزه در گلدان
مرزه یکی از گیاهان علفی است. مرزه بالکان یک گیاه همیشه سبز است. این یکی از معدود ادویه هایی است که پس از خشک شدن رایحه شدیدتری پیدا می کند. تصور می شود که مرزه از جایی در خاورمیانه آمده است. برگها و گلهای آن حاوی روغنهای اساسی و تانن است.
کاشت و پرورش گوجه فرنگی گیلاس
در سال های اخیر ، گوجه فرنگی گیلاس در بلغارستان محبوبیت زیادی پیدا کرده است. آنها زیبا ، جالب و مناسب برای سالاد ، برای تزئین انواع ظروف هستند ، و بسیار خوشمزه و پخته شده هستند. علیرغم ظاهر عجیب و غریب ، کاشت و رشد گیلاس کار سختی نیست. مراقبت از آنها مانند گوجه فرنگی های معمولی است.
کاشت و پرورش پونه کوهی در گلدان
پونه کوهی مانند هر گیاهی که برای ادویه استفاده می شود ، دارای خواص دارویی بی شماری است. اثر مفیدی بر دستگاه گوارش و برونش ها دارد. تا همین اواخر در کشور ما تقریباً ناشناخته بود که این گیاه معطر برای چای می تواند شخصیت متفاوتی به ظروف بدهد. رایحه پونه کوهی به دلیل وجود یک روغن اساسی است که از چندین ترکیب شیمیایی تشکیل شده است.
کاشت و پرورش سرو
سروها مخروطی از خانواده سروها هستند. آنها بوته ها یا درختان همیشه سبز هستند. ارتفاع آنها به 5 تا 40 متر می رسد. امید به زندگی آنها بسیار طولانی است. امروزه انواع درختان سرو وجود دارد. سرو از زمان های بسیار قدیم شناخته شده است و امروزه انواع مختلفی سرو وجود دارد.
