شیرین کننده ها

2024 نویسنده: Jasmine Walkman | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-16 08:30

شیرین کننده ها موادی هستند که به عنوان افزودنی غذایی به عنوان جایگزین قند استفاده می شوند. این صنعت به عنوان یکی از "سموم سفید" طراحی شده است و با گذشت زمان صنعت جایگزینی برای محصول چغندر قند و عصا پیدا کرده است. جاری ترین شیرین کننده ها ساکارز ، فروکتوز ، گلوکز ، مالتوز ، لاکتوز ، گلیسیرین ، ساخارین ، سیکلمات ، آسپارتام ، استول سولفام ، زایلیتول ، سوربیتول ، مانیتول ، ایزومالتیتول ، لاکتیتول ، شربت گلوکز هیدروژنه ، شربت گلوکز-فروکتوز و غیره هستند.

به طور کلی ، همه شیرین کننده ها را می توان به دو گروه طبیعی و مصنوعی تقسیم کرد. فروکتوز ، سوربیتول ، زایلیتول طبیعی تلقی می شوند. آنها به طور کامل توسط بدن جذب می شوند و مانند قند معمولی انرژی را برای فرد فراهم می کنند. آسیب های بهداشتی به بدن انسان کم است ، اما از طرف دیگر کالری بسیار بالایی دارند.

مصنوعی شیرین کننده ها ساخارین ، سیکلمات ، آسپارتام ، آسول سولفام پتاسیم ، سوکرازیت هستند. آنها تقریباً هیچگونه انرژی ندارند و جذب نمی شوند. متداول ترین و شیرین کننده ترین شیرین کننده ها ساکارز ، گلوکز ، فروکتوز ، لاکتوز هستند. حدود 1700 شیرین کننده طبیعی و مصنوعی شناخته شده است. برخی از آنها مخلوط مواد هستند. با این حال ، هنگامی که از یک شیرین کننده یاد می کنیم ، 2 ماده اغلب به ذهن می آیند - ساخارین - E954 و آسپارتام - E951.

تاریخچه شیرین کننده ها

تاریخ شیرین کننده ها در سال 1879 ، هنگامی که در آزمایشگاه استاد آمریکایی رمسن ، مهاجر و شیمی دان روسی کار می کرد ، کنستانتین فالبرگ ، که به طور ناخواسته طعم شیرین داروی مورد استفاده خود را کشف کرد - اسید سولفامین بنزن. بنابراین ، ساخارین توسط ترکیبات شیرین اسید سولفامین بنزولیک سنتز شد. بیست سال بعد ، مجاز به شیرین کردن غذا و نوشیدنی بود تا امروز که ساخارین "قدیمی ترین شیرین کننده" شناخته می شود.

بعداً در تاریخ ، تولید ساخارین به دلیل منافع شرکت ها ممنوع شد ، اما در طول جنگ جهانی دوم تولید ساخارین به دلیل کمبود قند معمولی احیا شد. در آن زمان طعم و مزه این ماده کمی تلخ بود که امروزه توسط تکنولوژی تولید مدرن برطرف می شود.

بعلاوه ، صنعت شیرین سازی به سرعت در حال توسعه است. حتی امروزه نیز مردم سراسر دنیا که وسواس زیادی در غذاهای کم کالری دارند ، غالباً مقادیر زیادی شیرین کننده مصرف می کنند بدون اینکه به این موضوع اهمیت دهند که آیا برای آنها مضر است. با این حال ، شیرین کننده ها بدون کالری ، ارزان هستند و یک جعبه جایگزین 6 تا 12 کیلوگرم قند است.

انواع شیرین کننده ها

ساخارین E954

همانطور که قبلاً ذکر شد ، ساخارین قدیمی ترین شیرین کننده مصنوعی شناخته شده است. 300 برابر شیرین تر از قند (ساکارز) و تقریباً 2 برابر شیرین تر از آسپارتام و استیل سولفام K. ساخارین دارای 1/2 شیرینی سوکرالوز است. پس از استفاده از آن ، مدتی پس از مصرف ، طعم خاص تلخ فلز در دهان احساس می شود. غالباً این شیرین کننده برای بهبود طعم و مزه با سیکلامات در ترکیب 1:10 ترکیب می شود. این ماده توسط بدن جذب نمی شود ، کالری وجود ندارد ، اما مطالعاتی روی موش های آزمایشگاهی انجام شده است که آسیب آن را ثابت می کند.

آسپارتام E951

آسپارتام توسط صنایع غذایی به طور گسترده ای استفاده می شود. هر چیزی که دارای برچسب "نور" باشد با افزودن آسپارتام است. این بدان معنی است که از این شیرین کننده در مقدار زیادی نوشیدنی ، میان وعده ، شیرینی ، الکل ، دسر و غذاهای "رژیمی" و حتی آدامس استفاده می شود. آسپارتام که در سال 1965 کشف شد ، در بیش از 6000 محصول مورد استفاده قرار می گیرد. در اوایل دهه 80 به عنوان جایگزین ساخارین و سیکلمات تصویب شد. با نام تجاری Nutra Sweet شناخته می شود. آسپارتام هنگام گرم شدن خراب می شود و بنابراین نمی توان از آن در شیرینی جات استفاده کرد.

تحت برخی از روشهای درمانی خاص - PH> 6 (محیط اسیدی) ، آسپارتام می تواند به دیکتوپیپرازین تجزیه شود ، که فرض می شود یک ترکیب سمی با اثرات احتمالی سمی باشد. عواقب وحشتناک بسیاری وجود دارد که آسپارتام می تواند ایجاد کند. طبق تعدادی از مطالعات ، منجر به سردرد ، ناتوانی ذهنی ، حتی سرطان دهانه رحم و … می شود.

Acesulfame K - E950

این شیرین کننده به طور اتفاقی توسط کارل کلاوس ، شیمی دان آلمانی ، در سال 1967 در آلمان کشف شد. این شیر 180-200 برابر شیرین تر از قند (ساکارز) است و شیرینی آن تقریباً همان شیرین آسپارتام است. با این وجود آسسولفام نیمی از ساخارین شیرین است و 1/4 شیرینی ساکارالوز را دارد.

بعد از مصرف ، این شیرین کننده برای مدتی بعد از مصرف طعم فلز تلخ خاصی در دهان می گذارد. این ماده حاوی کالری نیست و توسط بدن جذب نمی شود. اطلاعات زیادی در مورد آن وجود ندارد - نه سرطان زا است و نه بی خطر.

سیکلمات E952

سیکلمات در سال 1937 توسط مایکل سویدا ، فارغ التحصیل دانشگاه آمریکایی ایلینوی کشف شد. سیکلمات نمک سدیم یا کلسیم اسید سیکلامیک است. 30-50 برابر شیرین تر از شکر (ساکارز) است ، با 1 / 4-1 / 5 طعم ضعیف تر از آسپارتام و 8-10 برابر طعم ضعیف تر از ساخارین و استوکولفام. طعم سیکلامین بسیار شبیه طعم قند است. برای بهبود کمبود چشایی اغلب با ساخارین مخلوط می شود. این شیرین کننده فاقد کالری است و هضم کمی توسط بدن دارد. آزمایشات آزمایشگاهی در موش صحرایی وجود دیستروفی بیضه را پس از مصرف سیکلمات نشان داده است.

مضرات شیرین کننده ها

با تمام وجود می توان گفت که فواید استفاده از مواد مصنوعی برای سلامتی شیرین کننده ها نه ، اما لیست آسیب های احتمالی طولانی است.

آسپارتام برای افرادی که بیماری هایی دارند که با اختلالات متابولیسم فنیل آلانین همراه است منع مصرف دارد. علاوه بر این ، بسیاری از مطالعات نشان داده اند که استفاده از شیرین کننده ها نه تنها نمی تواند وزن کم کند ، بلکه بالعکس - ما می توانیم وزن خود را افزایش دهیم.

این به دلیل مکانیسم پردازش قند در بدن ما است. گیرنده های چشایی ورود قند را نشان می دهند ، سپس ساخت انسولین را شروع کرده و سوزاندن قند موجود در خون را فعال می کنند. با این کار ، سطح قند به طور قابل توجهی کاهش می یابد. در همان زمان ، معده ، که سیگنال ورود قند به بدن را نیز دریافت کرده است ، انتظار کربوهیدرات ها را دارد.

هنگام مصرف شیرین کننده ها به جای شکر ، معده کالری دریافت نمی کند. بدن این وضعیت را به یاد می آورد و دفعه دیگر که کربوهیدرات ها وارد معده می شوند ، مقدار زیادی گلوکز آزاد می شود که منجر به تولید انسولین و تجمع چربی می شود. بنابراین ، با کاهش کالری با مصرف مصرف کنندگان ، بدن خود را تحریک می کنیم تا پوند اضافی اضافه کند.

برخی از شیرین کننده ها ، همراه با آسپارتام ، باعث سردرد ، بی علاقگی ، اختلالات عصبی و بسیاری دیگر از شرایط ناخوشایند می شوند. برخی از شیرین کننده ها می توانند سردرد ایجاد کنند.

فواید شیرین کننده ها

مزایای استفاده از بدن برای بدن ما شیرین کننده ها فقط در موارد طبیعی قابل توجه است. کاملاً جذب بدن می شوند. شربت گلوکز-فروکتوز مانند عسل جایگزین خوبی برای قند است. فروکتوز نیز در این زمینه مفید است.

عصاره استویا یک جایگزین بی ضرر برای قند است ، یا فعلاً گفته می شود. مناسب برای مصرف افراد با سطح قند خون بالا. استویا عملکرد پانکراس را بهبود می بخشد ، سطح کلسترول مضر خون را کاهش می دهد ، مویرگ ها را تقویت می کند ، هضم و غلظت را بهبود می بخشد.