باز کردن

2024 نویسنده: Jasmine Walkman | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-16 08:30

گل مینا / Verbascum Thapsus / گیاهی الیافی-خزه ای دو ساله و ریشه ای عمیق است که از خانواده Zhivenichevi است. توت در سال اول یک گل رز از برگها تشکیل می دهد و در سال دوم یک ساقه مستقیم مودار تشکیل می دهد که دارای برگهای نوک تیز و کرک است.

رنگهای گل مینا زرد و بزرگ هستند آنها در بالای ساقه در یک کلاس درس به شکل هرم قرار گرفته اند. گل گاو زبان و تاج گل توت پنج قسمت است. تعداد استمن ها پنج عدد است که با تاج پیوند خورده است. میوه توت یک جعبه چند دانه است. توت با نام سنجاب ویرجین و دم گوسفند نیز شناخته می شود.

توت در مکان های شنی و علفی ، نزدیک مزارع ، علفزارها و بوته ها رشد می کند. تا 2000 متر بالاتر از سطح دریا رخ می دهد. در اروپا ، قفقاز و شمال آفریقا توزیع می شود.

اعتقاد بر این است که نام لاتین از گل مینا از کلمه "ریش" می آید ، احتمالاً به دلیل برگهای موی آن است. ساقه های بلند گیاه زمانی در موکب ها مانند شمع سوزانده می شدند.

حتی سرخپوستان برای رفع سرفه از برگ توت شربت درست می کردند. از چای توت برای تسکین درد به ویژه آرتروز نیز استفاده شده است. چروکی ها با استفاده از برگ های سوختگی ، غدد لنفاوی متورم را درمان کردند گل مینا.

ترکیب توت

بعنوان بخشی از گل مینا شامل مواد مخاطی ، ساپونین ها ، کومارین ، کاروتنوئیدها ، اینوزیتول ، کروستین رنگ زرد ، نمک های معدنی ، اسانس ، فلاونوئید گلیکوزید هسپریدین ، ویتامین C ، اسیدهای آلی ، پکتین ، آلکالوئیدها مانند ورباسین و ورباسکین ، اینوزیتول و سایر مواد است.

جمع آوری و نگهداری گل مینا

قطعات قابل استفاده از گل مینا برگهای تاج گل بدون گل آنها در طول گلدهی گیاه - ماه های ژوئن-سپتامبر برداشت می شوند. چیدن خود باید در هوای خشک ، قبل از ظهر انجام شود. گلهای گل آذین به تدریج از پایین به بالا باز می شوند و بنابراین چیدن آن به طور دوره ای است ، در طول گلدهی گیاه.

هر گل فقط در روز شکوفا می شود - صبح باز می شود و شب پژمرده می شود. فقط تاج و پایه های ذوب شده با دست برداشته می شوند. تاج گلهای اضافه شده جمع نمی شود. گیاه قبل از جمع آوری نباید خرد شود. بلافاصله در سایه خشک می شود ، با رطوبت مجاز 11٪. ماندگاری گلهای کامل 2 سال ، قطع شده - 1 سال ، و آسیاب شده - 6 ماه است.

فواید توت

این گیاه محتوای بالایی از مخاط دارد ، که غشاهای مخاطی ملتهب و تحریک شده را می پوشاند و در عین حال آرام می کند. این امر آن را به عنوان یک داروی بسیار ارزشمند در برابر گلودرد و سایر بیماریهای التهابی تبدیل می کند.

این گیاه دارای اثر نرم کنندگی ، خلط آور ، فشار خون پایین ، ضد التهاب است. اثرات مفید آن به دلیل گلیکوزیدهای قلبی ، مواد مخاطی و آلکالوئیدها است. برخی از مطالعات همچنین نشان داده اند که اثر فشار خون قوی است.

گل مینا برای اسهال ، بیماریهای سیستم تنفسی ، صفراوی و بیماریهای کبدی استفاده می شود. مطالعات بالینی اثرات مفید گل گاو زبان در برونشیت ، آسم ، بیماری انسدادی مزمن ریوی ، عفونت گوش و سرفه را تأیید می کند.

در آلمان ، برگ های توت را در روغن زیتون آغشته می کنند و یک روغن غیر فرار تولید می کنند که برای درمان عفونت گوش و بواسیر استفاده می شود.

برای عفونت گوش ، برخی از پزشکان عصاره روغن را مستقیماً روی گوش می گذارند. با این حال ، اگر لاله گوش پاره شود ، مطلقا چیزی نباید مستقیم در گوش قرار گیرد.

داروهای مردمی با مالون

در طب عامیانه بلغارستان گل مینا این برای درمان برونشیت ، مشکلات کبدی ، تنگی نفس و سرفه ، در بیماری های طحال ، با صدای تند ، برای تنظیم قاعدگی ناچیز ، به عنوان یک ملین ملایم استفاده می شود.

مصرف خارجی گیاه برای بواسیر ، سوختگی ، التهاب چرکی ، غرغره برای دندان درد ، حمام برای جراحات ، اگزما و گلسنگ توصیه می شود.برگ ها و گوشت چربی خرد شده به نسبت 2:10 برای روانکاری زخم ها و التهابات استفاده می شود.

برای استفاده داخلی 2 قاشق غذاخوری. گل با 500 میلی لیتر آب جوش ریخته می شود. بگذارید 1 ساعت خیس بخورد ، سپس یک لیوان شراب 15 دقیقه قبل از غذا خوردن ، 4 بار در روز بنوشید. جوشانده را می توان با عسل شیرین کرد.

از دم کرده قوی برگها برای سرفه مزمن ، گلودرد استفاده می شود و چون تعریق را تحریک می کند ، در شرایط تب نیز مفید است.