خار ترش

2024 نویسنده: Jasmine Walkman | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-16 08:30

خار ترش (Berberis vulgaris L.) درختچه ای زیبا و بسیار منشعب از خانواده Kiseltrunovi است که ارتفاع آن به 3 متر می رسد. این گیاه به زردی ، زرده ، درخت شاه و غیره نیز معروف است.

ریشه خار بلند ، ضخیم ، زرد ، با پوست زرد تیره است. شاخه های بوته پوشیده از خار است که معمولاً 3 عدد با هم است. برگها نازک ، متلاشی ، مستطیل ، به تدریج در قاعده باریک ، دارای رگه های مشبک ، دندانه دار کم ، با ساقه های کوتاه ، چندین در زیر بغل ستون فقرات. در پاییز قهوه ای می شوند.

گلهای خار خار کوچک ، زرد و بوی نامطبوعی دارند. میوه ها آویزان خوشه های زیبا هستند. آنها توت فرنگی های مستطیلی ، قرمز نارنجی یا سیاه ، آبدار ، طول تا 10 میلی متر ، عرض 5 میلی متر ، با 2-3 دانه هستند برگها و میوه ها طعم ترشی دارند. خار ترش بعد از برگ زدن از ماه مه تا ژوئن شکوفا می شود. میوه ها در پاییز رسیده می شوند ، اما مدت طولانی روی بوته نمی مانند. گیاهان توسط بذر تکثیر می شوند.

خار ترش در اروپای مرکزی و جنوبی ، در روسیه و جاهای دیگر رخ می دهد. در کشور ما درختچه در مکانهای خشک و سنگلاخی ، در جنگلها ، عمدتا در حومه جنگلها ، در منطقه جنگل پایین ، معمولاً در مناطق آهکی رشد می کند و ذخایر گیاه محدود است.

انواع ترشک

علاوه بر خاکشیر معمولی (Berberis vulgaris L.) ، از رایج ترین گونه ها می توان به خار زرشک (Berberis thunbergii) و جولیا Sorrel Berberis julianae) اشاره کرد. گونه اخیر همیشه سبز است و برخلاف دو گونه دیگر که میوه های قرمز تولید می کنند ، گونه های آن آبی تیره است.

با گذشت سالها ، برخی از گونه های جدید مانند بلبریس دارویینی (2.5 متر) وارد بلغارستان شده اند که این گیاه نیز همیشه سبز است ، رشد آن کمی کندتر است اما دارای برگهای بسیار زیبا ، برش خورده ، سبز تیره و براق است.

در بهار گیاه با گلهای کوچک زرد و معطر شکوفا می شود ، شبیه گل نرگس مینیاتوری است. در اواخر تابستان ، بوته میوه های آبی تیره ایجاد می کند ، که ظاهر جدیدی به گیاه می بخشد.

گونه دیگر همیشه سبز B. verruculosa است که ارتفاع آن به یک متر می رسد. میوه های سیاه آن در پاییز تشکیل می شود.

ترشک Thunberg ممکن است بیشترین انواع را داشته باشد. آنها در همه رنگها متنوع بوده و از اشکال مختلف برگ برگ برخوردارند.

برگهای B. th به رنگ بنفش تیره رنگ شده است. Atropurpurea Nana (60 سانتی متر) ، که می تواند به عنوان پس زمینه در پس زمینه یا به عنوان یک لهجه قرمز در میان گونه های سبز روشن عمل کند.

قرمز روشن برگهای کوچک فرمهای Bagatelle و Harlequin است که برای ترکیب با گیاهان دیگر بسیار مناسب است.

برگهای گونه Rose Glow بسیار عجیب و غریب هستند و ارتفاع آنها به 1 متر می رسد. آنها در رنگ های قرمز-صورتی-سفید مخلوط می شوند و جلوه ای استثنایی به بوته می دهند.

B. th کرونیتا ، تا 50 سانتی متر ، یک ترشک جالب است. برگهای گیاه در وسط قرمز تیره است که با طرح کلی زرد روشن احاطه شده است.

یک نماینده معمولی از گونه های کمتر رایج B. otawensis است که ارتفاع آن به 1.8 متر می رسد. برگ های این درختچه یک توده برگ متراکم تشکیل می دهند و کمی بزرگتر و گردتر هستند. رایج ترین شکل آن Purpurea با برگ های قرمز است.

ترشک در حال رشد

انتخاب نسبتاً گسترده ای از اشکال وجود دارد خار ترش بنابراین می توان از این درختچه برای هر منظوری در محوطه سازی استفاده کرد. این گیاه را می توان به عنوان بخشی از یک گروه زینتی ، به عنوان یک گیاه زیبا و منفرد ، برای یک مرز بوش ، برای یک پرچین ، حتی برای باغ های صخره ای و گوشه های صخره ای پرورش داد.

خارخشت یک گیاه زینتی رایج است و به راحتی در هر فروشگاه مخصوصی یافت می شود. هنگام خرید چنین گیاهی خوب است که به خاطر داشته باشید که در کجا آن را کاشته اید و آیا آن را با گیاهان دیگر ترکیب خواهید کرد. بخاطر داشته باشید که درختچه به دلیل داشتن انبر تیز مناسب مکان هایی نیست که کودکان کوچک در آن بازی کنند.

همچنین باید به یاد داشته باشید که برخی از اشکال در فصول مختلف برگهای مختلفی دارند - در بهار سبز ، و در تابستان و پاییز بنفش قرمز یا زرد.

در غیر این صورت ، خاکشیر یک درختچه بی تکلف است. در همه خاک ها رشد می کند و نیازی به هرس ندارد. اگر هنوز این روش را انجام دهید ، شاخه های بوش ضخیم می شوند.

خار ترش قرار گرفتن در معرض آفتاب را ترجیح می دهد ، اما در سایه رشد خوبی خواهد داشت. واریته هایی که دارای برگهای قرمز یا زرد هستند ، اگر در مقابل تابش مستقیم آفتاب رشد نکنند ، رنگ دلخواه را نخواهند گرفت. بهترین زمان کاشت گیاه در ماه های آوریل و مه است ، اما اگر بعداً در تابستان این کار را انجام دهید مشکلی ندارد.

محتوای خار ترش

ریشه های بوته حاوی پایه های کواترنر (بربرین ، ایاتوریسین ، کلمبین ، بربروبین) ، پایه های سوم (اکسی اکاتانین و بربامین) و یک آلکالوئید است که از پوست ریشه درخت جدا شده است. بربرین در پوست ریشه تا 7، و در درخت وجود دارد - تا 0 ، 4.

میوه های ترش ترش حاوی اسید مالیک ، اسید تارتاریک و سیتریک ، ویتامین C ، پکتین ها و کاروتنوئیدها هستند. برگهای بوته حاوی کاروتن و ویتامین C است.

جمع آوری و نگهداری خار

از ریشه های گیاه / Radix Berberidis / ، از پوست ریشه ها / Cortex Berberidis radicis / و میوه ها / Fructus Berberidis / استفاده می شود. ریشه های خار ترش در بهار پس از اینکه شیره در گیاه شروع به گردش می کند حفر می شوند. قسمتهای بالای سطح زمین از خاک پاک می شوند ، شسته می شوند و اجازه تخلیه دارند. دارویی که به این روش تهیه می شود به قطعات 10-12 سانتی متری برش داده و خشک می شود یا پس از شستشو ، فقط پوست آن جدا می شود.

میوه های ترشک کاملاً رسیده چیده و تازه به سازمان جمع آوری گیاهان تحویل داده می شود. مواد آماده شده در اتاقهای تهویه یا در اجاق با دمای حداکثر 40 درجه خشک می شوند. از 3 کیلوگرم ریشه تازه خاکشیر 1 کیلوگرم خشک و از 4 کیلوگرم پوست تازه 1 کیلوگرم خشک بدست می آید. گیاه خشک شده در اتاق های خشک و تهویه نگهداری می شود. دارو باید با احتیاط شدید ذخیره شود زیرا ریشه ها سمی هستند.

فواید خار

خار ترش عمل می کند کلریتیک ، کلوگا ، محرک اشتها ، گشاد کننده عروق و ضد اسپاسم. تمام قسمتهای مورد استفاده گیاه اسپاسم کیسه صفرا را برطرف می کند و در بیماری سنگ صفرا و دیسکینزی صفراوی اثر ضد درد دارد.

در عین حال ترشح صفرا را تحریک می کند. ریشه ها و آلکالوئیدهای جدا شده از آنها به عنوان ماده مقوی و خونریزی دهنده برای خونریزی رحم ، برای افزایش ضربان قلب یا کاهش فشار خون استفاده می شود.

در طب عامیانه همچنین از آنها برای التهاب کلیه و مثانه ، گرفتگی معده ، اسهال ، اسهال خونی ، روماتیسم ، خارها ، تورم ، کتف ، پسوریازیس و سایر موارد استفاده می شود. از خارج برای پلک ها و التهاب لثه استفاده می شود.

ثابت شده است که جوشانده و تنتور پوست ریشه خار ترش تن و فعالیت پریستالتیک عضلات صاف دستگاه گوارش و انقباضات رحمی را افزایش دهید ، ضربان قلب را کاهش دهید و فشار خون را برای مدت کوتاهی کاهش دهید.

همچنین یک اثر ضد باکتریایی کاملاً مشخص بر ضد استافیلوکوک ، اورئوس ، اشریشیا کلی ، سالمونلا و دیگران وجود دارد.

خار ترش کاربردهای متنوعی دارد. میوه های بوش را می توان به عنوان غذا به صورت مربا ، کمپوت ، مارمالاد و ژله مصرف کرد. همچنین می توان از آنها برای تهیه نوشیدنی های غیر الکلی لیکور با اثر خفیف کلرتیک و گوارشی استفاده کرد.

پوست ، شاخه ها و برگها رنگ زرد می دهند ، که با آن می توان پوست و پشم را با موفقیت رنگ آمیزی کرد. محصولات چرخشی کوچک از چوب بوش ساخته می شوند.

داروهای مردمی با ترشک

طب محلی بلغارستان چای را از توصیه می کند خار ترش در التهاب و سنگ در کلیه ها و مثانه ، بیماری های کبدی و صفراوی ، بیماری های رحمی ، چرک در ادرار ، از دست دادن اشتها.

جوشانده را با جوشاندن 1 قاشق چای خوری ریشه در 300 میلی لیتر آب به مدت حدود 5 دقیقه آماده کنید. مایع را صاف کرده و اجازه دهید تا خنک شود. 3 بار 100 میلی لیتر قبل از غذا مصرف کنید.

آسیب از خاکشیر

ریشه های گیاه حاوی آلکالوئیدهای بسیار فعال هستند که در دوزهای زیاد سمی هستند ، بنابراین باید با احتیاط استفاده شود. در صورت مصرف مقدار بسیار زیاد ، دارو می تواند باعث خونریزی بینی و استفراغ شود. مصرف بیش از حد این گیاه حتی می تواند منجر به مسمومیت شود. ترشک را فقط با نسخه پزشک و حداکثر 7 روز استفاده کنید.

مصرف این گیاه در کودکان خردسال ، زنان باردار و شیرده منع مصرف دارد. فعل و انفعالات بربرین با گروه های مختلف دارویی به طور کامل مشخص نشده است ، بنابراین از مصرف خار مریم با آنتی بیوتیک ها ، داروهای ضد انعقاد خون ، آنتی هیستامین ها ، داروهای ضد فشار خون ، داروهای ضد دیابت ، دیورتیک ها و سلکوکسیب خودداری کنید.