Gastrophysics: علم جدید تغذیه

2024 نویسنده: Jasmine Walkman | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-16 08:30

پروفسور چارلز اسپنس نویسنده مقاله گاستروفیزیک: علم جدید تغذیه است. این دانشمند یک روانشناس تجربی در دانشگاه آکسفورد است. کار او نه به آنچه مردم می گویند در مورد غذا فکر می کنند ، بلکه به آنچه آنها انجام می دهند و چرا آنها تمرکز دارند ، متمرکز است. برای درک این موضوع ، باید نفوذ عمیق کرد ، در ذهن نفوذ کرد.

علاقه اسپنس به نحوه درک ما از دوران کودکی به لطف پدربزرگش که صاحب یک فروشگاه مواد غذایی بود ، برمی گردد. او دانه های قهوه را در پشت جای غذا پاشید و وقتی مشتری وارد شد آنها را لگدمال کرد و عطر مست کننده قهوه آزاد شد. آنچه بقال بصورت شهودی می دانست و نوه اش از نظر علمی ثابت کرد این است که همه ما تحت تأثیر غذا و نوشیدنی قرار گرفته ایم بدون اینکه خود بدانیم. با گاستروفیزیک ، اسپنس غذای زیادی به ما می دهد تا فکر کنیم.

این اغلب در مورد انتظارات است - مهم این است که ما در مورد آنچه می خوریم فکر می کنیم. و وقتی چنگال به دهان او رفت ، ذهن از قبل تصمیم گرفته بود که آیا او این کار را دوست دارد یا نه. چشیدن طعم تلخ می تواند احساس خصومت بیشتری در شما ایجاد کند. و امتحان یک چیز شیرین منجر به احساسات عاشقانه تر می شود. حتی فکر کردن در مورد عشق می تواند شما را به فکر شیرین تر شدن آب بیندازد.

انتظار ما از طعم و مزه غذا به همان اندازه که رنگ و بوی آن تأثیر می گذارد بر درک ما تأثیر می گذارد ، بنابراین به نظر می رسد که طعم و مزه ما شاهد غیرقابل اطمینان است. اسپنس می گوید بدون بو ، تشخیص اینکه چیزی که می چشید پیاز است یا سیب ، شراب قرمز یا قهوه سرد سخت است.

اسپنس س interestingالات جالبی از این قبیل می پرسد: آیا می توانید شکل غذا را بچشید. به نظر می رسد که غذایی که به شکل گرد سرو می شود شیرین تر از غذای زاویه دار است. اگر غذا در بشقاب های سفید سرو شود ، شیرین تر و معطرتر از رنگ سیاه است.

یک مطالعه در ایالات متحده نشان داد که بیماران آسیب پذیر مبتلا به بیماری آلزایمر هنگام انتقال به بشقاب ها و فنجان هایی با کنتراست رنگی بالا ، میزان دریافت غذا را 25٪ و مصرف مایعات را 84٪ افزایش می دهند. جای تعجب نیست که خرده فروشان و فروشندگان از این مزیت استفاده می کنند.

به عنوان مثال یک بسته سوپ را تصور کنید که یک ظرف غذا روی آن است. اگر یک قاشق در تصویر وجود دارد و در سمت راست آن است ، احتمال خرید آن 15٪ بیشتر از ظروف سمت چپ است. و توضیح آن کاملاً ساده است - اکثر افراد حتی بدون اینکه خودشان بدانند با دست راست کار می کنند و با خود درست شناخته می شوند.

رستوران ها نیز در این بازی هستند. اسپنس به مطالعاتی اشاره می کند که نشان می دهد ما در صورت جذاب تر بودن غذا ، دو برابر هزینه می کنیم. وقتی او موسیقی کلاسیک می زند ، ما بیشتر هزینه می کنیم. اگر موسیقی سریع باشد ، سریع غذا می خوریم و می رویم ، اما اگر آهسته باشد ، 10 دقیقه بیشتر غذا می خوریم.

محققان در انگلیس موسیقی پخش شده در بخش با شراب را در یک سوپرمارکت تغییر داده اند. وقتی موسیقی فرانسوی پخش می شد ، بیشتر مشتریان شراب فرانسوی می خریدند ، وقتی آلمانی را آزاد می کردند ، بیشتر مردم آلمانی می گرفتند.

به نظر می رسد که ذهن ما ترفندهایی را در مورد جوانه های چشایی ما انجام می دهد. ما نمی توانیم آنچه را می بینیم باور کنیم ، چه رسد به آنچه که می چشیم و خاطرات ما مشکوک است. اسپنس همچنین باعث می شود تا در مورد آنچه در آینده نزدیک ممکن است برای غذا اتفاق بیفتد ، فکر کنیم - ساخته شده از چاپگرهای سه بعدی ، چنگال های لرزاننده ، موارد علمی تخیلی.