اینگونه است که باید کلیه های خود را تغذیه کنید

2024 نویسنده: Jasmine Walkman | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-16 08:30

کلیه ها یکی از اندام های خونرسانی هستند. آنها در تعدادی از عملکردهای بدن شرکت می کنند: تنظیم محیط داخلی بدن (هموستاز) ، در تبادل آب و الکترولیت ها ، تنظیم فشار خون ، سنتز و تجزیه هورمون ها و سایر موارد. به همین دلیل داشتن شخصی که از بیماری کلیوی رنج می برد داشتن رژیم غذایی بسیار مهم است.

هر روز در فهرست ما مواد اصلی تشکیل دهنده مواد غذایی وجود دارد - پروتئین ها ، کربوهیدرات ها و چربی ها ، و همچنین تعدادی مواد اضافی - ویتامین ها ، مواد معدنی ، عناصر کمیاب و غیره.

کلیه ها در جداسازی محصولات نهایی از متابولیسم پروتئین نقش دارند. برای اینکه این فرآیندها به طور عادی پیش روند ، لازم است حدود 1.5 گرم بر کیلوگرم وزن بدن پروتئین تأمین شود. سرشار از پروتئین عبارتند از: گوشت ، ماهی ، حبوبات ، لبنیات ، آجیل.

چربی ها انرژی مورد نیاز بدن را تأمین می کنند. آنها از اسیدهای چرب اشباع و اشباع نشده تشکیل شده اند. موارد اول در غذاهای منشأ حیوانی وجود دارد و باید محدود باشد اما به طور کامل از مطالعه خارج شود. اسیدهای چرب اشباع نشده در غذاهای گیاهی و ماهی وجود دارد و باید بخشی از رژیم باشد.

کربوهیدرات ها همچنین یک منبع انرژی برای بدن هستند. اینها عبارتند از: سیب زمینی ، برنج ، ماکارونی ، شکر ، عسل و موارد دیگر.

مصرف انرژی روزانه فعالیت بدنی ، جنسیت و سن فرد را در نظر می گیرد. در بیماری کلیوی اولیه ، 35-40 کیلوکالری بر کیلوگرم وزن بدن است. در بیماری مزمن کلیه ، انرژی دریافتی 30 تا 35 کیلوکالری بر کیلوگرم وزن بدن است. در صورت کمبود کالری ، بدن شروع به تجزیه پروتئین های خود ، افزایش محصولات نهایی متابولیسم پروتئین و افزایش سطح کراتینین در خون می کند. اگر مشکلی در تأمین انرژی مورد نیاز وجود داشته باشد ، می توان غذا را به جای آب پز یا پخته سرخ کرد. هیچ رژیم غذایی جهانی برای بیماران کلیوی وجود ندارد. برای بیماری های مختلف کلیه ، باید محدودیت های غذایی خاصی رعایت شود.

نارسایی مزمن کلیه: رژیم غذایی شامل مصرف پروتئین محدود (0.8 - 0.6 گرم در کیلوگرم وزن بدن) و فسفر (600 - 800 میلی گرم در روز) برای کاهش سرعت پیشرفت بیماری و کاهش اثرات سمی محصولات نهایی پروتئین است. متابولیسم

این رژیم کم پروتئین و فسفات کم نیز مصرف کلسیم را کاهش می دهد. بنابراین ، باید با دارو جبران شود. در مراحل پیشرفته بیماری ، محدودیت ها شامل میوه ها و سبزیجات قرمز است زیرا دارای پتاسیم زیادی هستند.

نارسایی حاد کلیه: 4 مرحله وجود دارد. رژیم غذایی باید تحت نظر پزشک در بیمارستان انجام شود. در طول دوره نقاهت ، غذای با کیفیت ویتامین توصیه می شود.

بیماری سنگ کلیه: رژیم غذایی سنگهای ایجاد شده را از بین نخواهد برد ، اما ممکن است از تشکیل سنگ های جدید جلوگیری کرده و رشد آنها را محدود کند. این شامل مایعات فراوان (بیش از 2 لیتر در روز) ، چای های گیاهی ، کمپوت ، سوپ سبزیجات ، غذاهای پخته یا پخته شده است. خوردن غذاهای پرادویه ، نمک و کنسرو توصیه نمی شود.

پیلونفریت: رژیم غذایی شامل غذاها و مایعاتی است که دفع ادرار را تحریک می کند - دریافت مقدار زیادی مایعات ، کمپوت ها ، آب معدنی قلیایی ، جوشانده های گیاهی از توت خرما یا ساقه های گیلاس و آلبالو ، غلات و شیر ، میوه ها و سبزیجات بیشتر (سیب ، گیلاس) ، خیار) با حداقل عملیات حرارتی یا بدون آن. از آنجا که می توان ادویه جات ترشی جات ، نعناع ، فلفل قرمز را استفاده کرد. توصیه می شود به اصطلاح رژیم غذایی "زیگ زاگ" ، که غذای گوشتی را با غذای میوه و سبزیجات جایگزین می کند. این باعث تغییر pH ادرار و ایجاد شرایط نامساعد برای رشد باکتری ها می شود. غذاهای ممنوع عبارتند از: غذاهای تند ، شور ، کنسرو شده و الکل.

گلومرولونفریت: کنترل دقیق تعادل آب و مصرف مایعات کافی مورد نیاز است. این رژیم شامل مرغ و گوشت گاو تازه و بدون چربی ، محصولات لبنی بدون نمک ، میوه ها و سبزیجات است. غذاهای ممنوع گوشت و ماهی کنسرو شده ، کله پاچه ، آبگوشت و الکل است. مصرف پروتئین باید کنترل شود!

کلیه ها در حفظ تعادل آب و الکترولیت در بدن نقش دارند. بنابراین ، میزان آبگیری بسیار مهم است و به صورت جداگانه برای هر فرد تعیین می شود. در مراحل اولیه بیماری کلیه ، دیورز قابل توجه است و نوشیدن مایعات بیشتر خوب است.

با پیشرفت بیماری کلیه ، ادرار کاهش می یابد ، کلیه ها نمی توانند تعادل آب را حفظ کنند و مصرف مایعات باید محدود شود. مقدار مورد نیاز را می توان با فرمول ساده زیر تعیین کرد: ادرار دفع شده + 500 میلی لیتر = مقدار مایعات مورد نیاز.

لازم به یادآوری است که تقریباً همه غذاها حاوی سدیم هستند. وقتی نیاز به مصرف نمک دارید ، می توانید از غذاهای ترش یا ادویه جات استفاده کنید که با اثر ادرار آور مفید هستند: شوید ، جعفری ، رزماری ، نعناع ، ترخون ، فلفل سیاه و سفید.