شراب شیرین یا تلخ اسپانیولی

2024 نویسنده: Jasmine Walkman | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-16 08:30

شراب شیرین یا تلخ اسپانیولی (شری) یک شراب لیکوری است که در اطراف شهر Jerez de la Frontera ، اسپانیا تقطیر می شود. در اسپانیایی ، شراب vino de Jerez نامیده می شود و طبق قانون کشور شری نوشیدنی هایی است که از مثلث تشکیل شده توسط شهرهای Jerez ، Sanlucar de Barrameda و El de Santa Maria منشا می گیرند.

سه نوع خاک اصلی در منطقه وجود دارد که مزارع بر روی آنها کشت می شود شراب شیرین یا تلخ اسپانیولی:

خاک شنی آرنا - دارای مقدار زیادی آهن است ، که آن را به رنگ قهوه ای زنگ زده تبدیل می کند. محتوای سنگ آهک نیز قابل توجه است. کنترل آرنا آسان و بسیار پربازده است ، اما شرابهایی که روی آن رشد می کنند اغلب از عدم ظرافت رنج می برند.

آلباریسا - خاکی با محتوای زیاد سنگ آهک و نفوذ پذیری آب بسیار خوب است. وقتی مرطوب است ، لغزنده و گل آلود است و وقتی خشک می شود به پوسته ای سخت تبدیل می شود که اجازه نمی دهد آب تبخیر شود. روی آن است که با کیفیت ترین شراب های شری کشت می شود.

Barro - این نوع سوم خاک در منطقه است و یک خاک رس تیره است. همچنین از بین سه نوع خاک حاصلخیز است و بازده بسیار بالایی دارد. شرابهای آن با بدن متراکم مشخص می شوند ، اما از کیفیت پایین تری نسبت به آنهایی که در خاک آلباریسا کشت می شوند ، برخوردار هستند.

تاریخچه شری

چندین نظریه در مورد ریشه نام این شراب لیکور وجود دارد و تا به امروز مشخص نیست که آیا نام شری از شهر هرا است که در نزدیکی ستون های هرکول قرار دارد ، که توسط نویسندگان یونان باستان ذکر شده است ، یا از شهر سرویوم روم.

از اوایل زمان هنری اول ، انگلیس مشتری و مصرف کننده عمده شراب تولید شده در این منطقه بود. در سال 1530 ، یک بازرگان انگلیسی به دلیل تلاش برای رقابت با بازرگانان محلی حتی به نیم سال زندان و جریمه نقدی شدید محکوم شد. در قرن هجدهم ، بازرگانان انگلیسی در این شهر افزایش یافتند و در قرن نوزدهم تعداد آنها به طور قابل توجهی رشد کرد. تا سال 1850 ، حدود 40٪ شراب وارد شده به انگلیس بود شراب شیرین یا تلخ اسپانیولی.

امروزه انگلیس هنوز یک بازار قابل توجه است ، اما شری ، مانند اکثر شرابهای لیکور ، محبوبیت خود را از دست داده است. یکی از دلایل اصلی این امر این است که در دهه 70 و 80 قرن گذشته بازار مملو از شراب بی کیفیت بود که به اعتبار منطقه شراب آسیب جدی وارد کرد.

انواع شری

در آغاز قرن نوزدهم ، بیش از 40 نوع مختلف انگور کشت شد و امروزه فقط به 3 نوع انگور محدود شده است:

پالومینو - این مهمترین نوع برای تولید شراب شری است. این بیش از 90٪ از کل تولید را نشان می دهد. پالومینو گونه ای است که فقط برای تولید آن متولد شده است شراب شیرین یا تلخ اسپانیولی. در خاك اطراف شهر جرز ، پالومینو مهمترین سهم را در تولید شری دارد. در جای دیگر دنیا نمی تواند شراب خوبی درست کند.

پدرو خیمنز - طبق افسانه ها ، این رقم به نام یک سرباز از ارتش چارلز پنجم پیتر زیمنس نامگذاری شده است ، که تنوع را از آلمان آورده است. با این حال ، به احتمال زیاد ، عکس این اتفاق افتاده است - انواع آن از اندلس به آلمان آورده شد. پس از چیدن ، انگور را در معرض آفتاب قرار دهید تا خشک شود تا قند در آن غلیظ شود. شراب حاصل از این نوع برای شیرین سازی استفاده می شود.

Moscatel - این سومین رقم انگور است. برای تولید شری از اهمیت کمی برخوردار است و از دسته های کوچک آن برای شیرین سازی استفاده می شود.

تولید شری

انگور در هفته اول ماه سپتامبر برداشت می شود و به منظور جلوگیری از آسیب دیدگی احتمالی ، برداشت با دست انجام می شود. انگور پدرو خیمنز برای غلیظ شدن شکر در آفتاب پخش شد و بلافاصله انگور پالومینو فشرده شد. اغلب فشار دادن روی تاکستان انجام می شود ، زیرا به دلیل گرمای زیاد هنگام برداشت ، خطر واقعی اکسیداسیون وجود دارد.

دی اکسید گوگرد به ماش انگور اضافه می شود و می ماند تا 24 ساعت بماند تا بتواند پاک شود.سپس در مخازن قرار می گیرد ، جایی که فرایند تخمیر با کمک مخمر خاص آغاز می شود. لازم به ذکر است که شری یک شراب خشک است و هر نوع شیرینی سازی در مرحله بعد انجام می شود.

سه سبک اصلی وجود دارد شراب شیرین یا تلخ اسپانیولی - فینو ، اولوروسو و پالو کورتادو. اینکه شراب Oloroso باشد یا Fino به منابع طبیعی و شراب سازان بستگی دارد. پس از اتمام فرآیند تخمیر در ماه های دسامبر یا ژانویه ، هر مخزن یا بشکه طعم و طبقه بندی می شود.

وجود یا عدم وجود مخمر فلور جزئیات بسیار مهمی برای دستیابی به نوع خاصی از شری است. اینها انواع مخمرهایی هستند که از الکل ، گلیسیرین و اکسیژن تغذیه می کنند ، در حالی که اسیدیته شراب را کاهش می دهند.

این سبک با وجود مخمر فلور ، و اولوروسو برعکس - با عدم وجود آنها و با کمک اکسیداسیون ، که شراب در مرحله بلوغ تحت تأثیر قرار می گیرد ، به خوبی حاصل می شود.

هنگامی که شراب ها به یک سبک یا سبک دیگر طبقه بندی می شوند ، با مخلوط خاصی از تقطیر شراب 95.5 and و شراب قدیمی در قسمت های مساوی الکل می شوند. شراب قدیمی برای کاهش شوک تقویت مورد نیاز است.

خصوصیات شری

همانطور که اشاره کردیم ، در طول سالها یک پالت سبک بسیار رنگارنگ ایجاد شده است شراب شیرین یا تلخ اسپانیولی ، اما ، که می تواند به سه گروه اصلی اختصاص یابد - Fino ، Oloroso و Palo Cortado ، که بین آنها واقع شده است.

خوب - این یک شراب رنگ پریده ، سبک ، تمیز و خشک است. این ماده جوان مصرف می شود ، زیرا بعد از بطری زدن به سرعت طراوت خود را از دست می دهد. این سبک سه نوع دارد:

مانزانیا - خوب است ، که در زیرزمین های شهر Sanlúcar de Barameda بالغ شده است. این یک نت بسیار زیبا ، کمی شور دارد.

Amontiado - این ریز ریز شده است ، که قوی تر از ریز کلاسیک است و می توان آن را شیرین یا خشک کرد. دارای رنگ کهربا و طعم آجیل است. نام آن از منطقه شراب همسایه مونتیا می آید.

کرم کم رنگ - این جوانترین عضو خانواده است شراب شیرین یا تلخ اسپانیولی. دارای بدنی سبک و رنگ ظریف است.

اولوروسو دومین سبک اصلی شری است. این شراب غلیظ با رنگ زنگ زده ، طعم گردوی شدید و پتانسیل پیری عالی است. سازندگان اغلب بسته به بازار طعم آن را تنظیم می کنند. بنابراین ، 4 نوع اصلی بدست می آید:

آموروسو - اولوروسو کمی شیرین ، که اغلب با نام تجاری شیر بریستول یافت می شود.

خامه - اولوروسو ، که با افزودن شراب از انواع Moskatel یا Pedro Jimenez شیرین می شود.

شری قهوه ای - این کری شری است که به آن قلم غلیظ اضافه می شود.

پدرو خیمنز - یک شراب بسیار شیرین دسر ، که محتوای قند آن می تواند به مقدار قند 400 گرم در لیتر برسد.

پالو کورتادو یک سبک بسیار کمیاب شری است که از نظر عطر شبیه به آمونتیادو است ، اما دارای بدنه متراکم اولوروسوی خشک است.

سرو شری

بعد از بطری آن شراب شیرین یا تلخ اسپانیولی بالغ نمی شود ، زیرا با گذشت زمان کیفیت آن بهبود نمی یابد. با این حال ، ذخیره سازی برای مدت طولانی مشکلی ندارد ، زیرا خراب نمی شوند. شری در فنجان های مخصوص لاله شکل سرو می شود.

شری ، مانند سایر شراب های دسر مانند بندر ، نباید با غذاهای بسیار شیرین تر از شراب مخلوط شود ، زیرا به این ترتیب طعم آن از بین می رود. شری را می توان با طیف گسترده ای از غذاها - بادام ، زیتون و حتی بستنی - سرو کرد. لازم نیست نگران آزمایش باشید تا ترکیبی را که بیشتر دوست دارید پیدا کنید.

به صورت ریز در دمای 4-7 درجه سرو می شود و به عنوان گل مینا کار می کند. این با سوپ ، پنیر ، غذاهای دریایی ، خاویار ، صدف ، ماهی قزل آلا دودی ، ژامبون بسیار مناسب است. منزانیا به همان روش خوب سرو می شود.

اولوروسو در دمای اتاق سرو می شود - حدود 15+ درجه. با گوشت قرمز و گوشت قرمز خیلی خوب است.

شری پدرو خیمنز نیز در دمای اتاق مست است و به خوبی با شکلات تلخ ، دسرهای شیرین و بستنی وانیلی مطابقت دارد.

آمونتیادو به خوبی با گوشت سفید ، غذاهای دریایی و پنیرهای خوب مطابقت دارد.