آنها یک ته دیگ 3000 ساله یک پنیر باستانی پیدا کردند

2024 نویسنده: Jasmine Walkman | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-16 08:30

هر سرآشپز برای اینکه واقعاً توانمند شود ، نباید از شکست ها بترسد. حتی بزرگترین شکست در آشپزی هم گذشت و به مرور فراموش می شود. بله اما نه بعضی از آنها آنقدر بزرگ هستند که برای هزاره ها زنده مانده اند. بنابراین ، با مقدار مشخصی از شوخ طبعی مخرب ، می توانیم جدیدترین یافته های باستان شناسی را پیدا کنیم که توسط متخصصان موزه سیلکبورگ دانمارک بدست آمده است.

در حین حفاری در شبه جزیره جوتلند ، باستان شناسان با فاجعه ای آشپزی روبرو شدند که مربوط به عصر مفرغ است. دانشمندان هنگام مطالعه ویرانه های یک محل استقرار باستانی یکی از اولین ساکنان اسکاندیناوی ، در میان بسیاری از وسایل خانه که در آنجا یافت شده است ، دانشمندان با یک گلدان با ظاهری ساده روبرو شدند که البته یک ماده غیرمعمول به ته آن چسبیده بود. پس از تجزیه و تحلیل دقیق آزمایشگاهی ، مشخص شد که این پنیری است که هنگام پختن می سوزد.

این شی در کوچه پس کوچه روستای کوچک پیدا شد. در این مکان ، مردم نه تنها از آنجا رد می شدند ، بلکه زباله های خود را نیز می ریزند. باستان شناسان معتقدند که صاحب گلدان از شکست آشپزی خود چنان عصبانی بود که آن را مستقیماً در خیابان انداخت.

این یافته مهم است زیرا اطلاعاتی در مورد زندگی روزمره و عادات غذایی اسکاندیناویایی هایی که در عصر مفرغ زندگی می کردند ارائه می دهد. به گفته کاشفان ، این اولین نمونه از تولید پنیر قهوه ای اسکاندیناوی قهوه ای امروزی است که از آب پنیر تولید می شود.

این گلدان در حین حفاری در حوالی شهر بیل کرکبی ، در مرکز جوتلند کشف شد. بقایای سفالهای دیگر در اطراف او وجود داشت.

بیشتر گلدان هایی که پیدا کردیم گلدان هایی هستند که انواع ادویه های خانگی در آنها کاشته می شود. پروفسور کای راموسن از موزه سیلکبورگ در دانمارک توضیح می دهد ، به ویژه ، گلدان به دلیل لایه نازک پوست زرد در پایین ، که ما قبلاً آن را ندیده بودیم ، تحت تأثیر قرار گرفت.

باستان شناسان این گلدان را برای بررسی بیشتر به موزه ملی دانمارک ارسال کردند. نمونه های گرفته شده از لایه زرد در پایین نشان داد که این ماده حاوی مولکول هایی است که معمولاً در چربی گاو یافت می شود.

محققان بر این باورند که این چربی ممکن است بقایای کشک مورد استفاده برای ایجاد پنیر سفت سنتی باشد ، جایی که آب پنیر فرآوری می شود تا به کارامل تبدیل شود و از آن رنگ قهوه ای قهوه ای بدست می آید.

به نظر می رسد کسی که پنیر باستانی را درست کرده آن را سوزانده است. به نظر من قابلمه دور ریخته شد تا وجدان مقصر آشپز را بپوشاند. من فکر می کنم تلاش برای پوشاندن موفقیت آمیز نبود. پروفسور راسموسن در خاتمه می گوید ، من از روش آشپزی شخصی خود می دانم که آب پنیر سوخته بوی وحشتناکی می دهد و این عطر را حس می کنیم ، با توجه به اندازه روستا ، توسط نیمی از ساکنان آن.